“Na de Liefde”: film uit 1983 (debuut) van Jaak Boon
SCHATTEN OP ZOLDER :
Na 40 jaar BROSELLA werd het tijd om eens “orde in mijn chaos” te scheppen.
Ik heb namelijk veel materiaal bijgehouden, maar altijd zo druk bezig geweest, dat ik nooit de tijd had om te archiveren.
Nu ik daar – af en toe, tussen andere bezigheden door – tijd voor maak, bots ik op fijne herinneringen …
zoals deze uit 1983 :
De Vrienden Van Brosella en van Tsleutelgat = figuranten in de film “Na de Liefde”
En ik heb daar dan meteen ook wat opzoeking rond gedaan …
Scenario en Realisatie : (debuut van) Jaak Boon
Distributie : Frank Aendenboom, Warre Borgmans, Guido Claus, Paul Codde, Nicole Colchat, Patrick Conrad, Luk De Konink, Oswald Maes, Bert Struys, Martine Tanghe, Alice Toen, Raymond van het Groenewoud, Jacques Vermeire, …
Productie : Godfroid Courtmans, Jacques Vercruyssen, Violette Vercruyssen
Music : Jean Blaute
DE PERS :
De hoofdpersoon is een verbitterde dwarsligger van rijke komaf, die behoort tot de generatie van mei’68. De cineast poogt humor en cynisme te paren aan de tekening van een psychologisch portret. Hij krijgt zijn film echter niet van de grond, zowel aan het scenario, als aan de beeldregie en de vertolking mankeert nogal wat. Van het Groenewoud is in zijn vertolking van het voornaamste personage aarzelend en niet overtuigend.
Wim de Poorter
Het is het verhaal van een onvolwassen dertiger, Gérard (Raymond van het Groenewoud), een antiquair, die vruchteloos een roman probeert te schrijven. Als mislukkeling en outcast vindt hij troost bij zijn zus Ingrid (Nicole Colchat), die in haar huwelijk met Pierre (Frank Aendenboom), een vakbondsafgevaardigde, al even zielig is als haar broer. De poging van Gerard om opnieuw een relatie op te bouwen met zijn vroegere verloofde Denise (Guusje van Tilborgh) eindigt wanneer Pierre zich over Denise ontfermt.
De cineast, tevens scenarioschrijver, weet van zijn melodramatisch en soms tragikomisch gegeven geen psychologisch overtuigend filmverhaal te maken. Gérard, gespeeld door Raymond van het Groenewoud, blijft als hoofdfiguur te oppervlakkig en is voor de kijker daarom totaal oninteressant. Ook op het gebied van de fotografie en de montage stelt Na de liefde teleur.
Jaak Boon heeft inmiddels ervaren dat het niet voldoende is een populair zanger tot filmacteur te promoveren om het publiek in de bioscoopzaal te krijgen.
Misschien herken je de barman … /:-) …
die Raymond van het Groenewoud en Jacques Vermeire een pint (Primus Haecht)
moet uitschenken zonder hen aan te spreken (om syndicale problemen te vermijden)