ik las in mijn oude succes agenda’s  Christine

2024 1104

woensdag 3 januari 1973

ik ben laat thuis gekomen vannacht want ik had het weer op mijn zenuwen

als je dan wakker wordt vind je de leegte om je heen
in de plaats van een warme koesterende vrouw
in de plaats van de adem van liefde
vind je een kaartje :
“ik ben naar de stad en daarna naar Asse – ik zal vroeg terug zijn”

ik nodig vrienden bij me thuis uit
want eenzaamheid maakt me kapot

donderdag 4 januari 1973

het wordt me met de dag zwaarder om vriendelijk – laat staan, lief – te zijn
ik voel me als een speelbal die van links naar rechts geslingerd wordt
niemand spreekt me nog aan met liefde
vriendschap genoeg
maar daarmee kan ik me niet tevreden stellen
ik smacht naar een borst
waartegen ik mijn hoofd kan leggen
om het te laten strelen

vrijdag 5 januari 1973

ik voel me echt rot
weinig levenslust breng ik aan de dag
ik slaap
ik zou een beer willen zijn voor deze winter
misschien zal bij het eerste zonnegloren
de mist opgetrokken zijn
de nachtmerrie voorbij

ik ben in een treurige bui naar Leon gegaan
en daar heeft niets geholpen tegen mijn chagrijn
om middernacht hebben de makkers allen iets gedronken
op mijn verjaardag
maar eigenlijk ben ik erg alleen

zaterdag 6 januari 1973

vanmorgen kreeg ik vlug een kus
want het is mijn verjaardag
ik kreeg ook een plaat cadeau
want het is mijn verjaardag

dan zijn we samen
met mijn ouders gaan eten : plezant
dan naar haar ma : nog plezanter

dan wat rusten :
ik in de zetel
zij op bed

er komt geen eind aan

na vele pogingen
werd de liefde weer maar eens opzij gezet

zondag 7 januari 1973

maar goed dat ik vandaag lang kan slapen

ik heb vandaag niet veel aan mijn problemen gedacht
veel werk voor school
telefoontjes
lezen
schrijven …

het is bijna vijf uur en M.R. heeft nog niet gebeld
het zal weer voor een andere keer zijn (haha)

ik moet veel lezen
luisteren naar muziek
zelf spelen
mijn geest bezighouden

maandag 8 januari 1973

Christine stuwt me weg
en als ik dan naar jou toekom
dan stuur jij me terug naar haar
ik voel me als een kaatsbal

het ergste is :
ik begrijp jullie allebei
en kan aan geen van beiden iets kwalijk nemen
en toch gaat alles slecht
ik voel me meer dan eenzaam
ik voel me verstoten
nochtans  weet ik dat jij zowel als zij
iets voor me voelt
maar jij bent geremd door haar
en zij is geremd door Miel
maar dan op een andere manier

dinsdag 9 januari 1973

ik ben nog nooit zo tegen mijn zin naar school geweest
en er is zeker een derde van de collega’s ziek
ook de leerlingen hadden niet veel zin

als ik Miel ergens tegenkom begint mijn binnenste te kriebelen
ik vlucht dus maar uit zijn buurt vooraleer ik ongelukken doe

nu begin ik dat spelletje beu te worden :
het is Miel of ik, beiden gaat niet !

woensdag 10 januari 1973

de angst
de liefde die je me gisteren nog toonde
schijnt steeds te minderen
ik wil aan mijn persoonlijkheid niets veranderen
je moet zelf kiezen
zoals je ooit al eens gekozen hebt
en ik hoop dat je daarna nooit meer twijfelt
je kwetst te veel mensen daarmee

moest je voor Miel kiezen
wel dan wens ik je het beste
maar dan hoef je daarna ook nooit meer terug te komen
want dan ga ik ook mijn gang
en dan zal het waarschijnlijk te laat zijn

donderdag 11 januari 1973

en als de dag dan aanbreekt
waarop de ram ons scheidt
dan zal de stilte boeken schrijven
met wijn en gouden carolussen
en de eenzaamheid zal zingen
en dansen op melancholische tonen

ik denk aan harmonie

vrijdag 12 januari 1973

mijn dromen kan ik niet meer lezen
mijn gedachten niet meer schrijven
in een oude eiken schrank
ligt mijn verroeste pen
mijn aambeeld is helemaal versleten
de hamer hangt los aan het handvat
veel harten bloeden
maar mijn mes is blank
ik ben zelf te ziek
om wonden te helen
vergeef mij
lieve vriendin

zaterdag 13 januari 1973

ik heb je vandaag niet veel gezien
kus
tot vannacht
ik ga vanavond naar Didier’s optreden
jij gaat zogezegd naar de Strangers
ik geloof er geen snars van
Didier was grandioos
hij wordt steeds beter
ik had je zo graag bij me gehad vanavond
maar ja …
Miel is sterker dan trekijzer

zondag 14 januari 1973

na een goede slaap
die dan toch ook maar enkele uurtjes heeft mogen duren
werd mijn vermoeden bevestigd :
je was niet naar de Strangers geweest

de toneelwedstrijd was niet schitterend
ik heb spijt dat ik weg moest naar tante Maria
bij de andere getrouwde nichtjes
liever had ik samen met de TVEërs gevierd
maar wat ?
het heeft geen belang

we zijn tamelijk vroeg gaan slapen
het was trouwens nodig

maandag 15 januari 1973

vandaag heb ik met M.R gezellig gepraat
over opvoeding van kinderen, sex, mannen, vrouwen,
het huwelijk …
de film was niet goed

je zat op mij te wachten thuis
en we zijn samen naar mijn ma gegaan
om haar verjaardag te vieren

dinsdag 16 januari 1973

vanmorgen heb ik de toelating gekregen
om een zaadlozing te doen op je buik
wat een evenement !

de leerlingen waren extra lastig
ik heb me een paar keer kwaad moeten tonen
en zelfs drastisch optreden

bij Rita was het plezant
ik heb Christine nog nooit zo zattekes gezien
Flora had het ook erg zitten
Herman is werkelijk een sympathieke gast

woensdag 17 januari 1973

vanmorgen heb je ome de rug toegekeerd
waarschijnlijk uit schrik dat hetzelfde als gisteren zou gebeuren
je bent dus bang dat ik toenaderingen doe

en dan was er nog de prefect
die alles nog erger komt maken
hij zit te wringen om iets te veranderen aan de studiereis
en als hij ziet dat ik niet zomaar toegeef komt hij een les bijwonen

enfin
de voetbalmatch
ik zal me misschien kunnen afreageren

donderdag 18 januari 1973

je brengt me telkens weer in vervoering
en telkens terg je dan weer met je andere dromen

als je met leerlingen naar een toneelvoorstelling gaat
dan begrijp je nog beter dat je op school je tijd verliest
met ze iets te willen bijbrengen
en toch doe je altijd voort
voor die enkelen waar je toch vat op hebt

vrijdag 19 januari 1973

als ene oude molen die niet meer weet waarom hij draait
zijn mijn wieken aan flarden gewaaid
dat komt ervan als je altijd volop in de wind wil staan

ik heb de wijn geproefd
mijn glas is leeg
mijn handen tasten
naar het warme glas
de rode druppels
rollen langs mijn baard
en in de plas die daaronder is ontstaan
schrijf ik de namen van mijn verlangens

zaterdag 20 januari 1973

in de armen van de kilte
krijgen alle woorden een bijzondere galm
je hoort de klinkers klagen
en alle klanken dansen zich warm
d omgeving blijft onwrikbaar koud
en er groeien kristallen op alle ruiten

elke poging tot opstand is hopeloos hulpeloos

zondag 21 januari 1973

ik wil he gejank niet meer horen
van uitgehongerde wolvinnen
van geparaliseerde katten
van transseksuelen of van anderen
ik wil alleen nog luisteren
naar het zoete geruis
van zachtvloeien water
ik wil met een grote roestige sleutel
een enorme muziekdoos opwinden

maandag 22 januari 1973

je bleke ogen uitgekrabd
bloederig
je bent nu beter dan voordien
zwijg nu maar
ik kan je stem niet meer aanhoren

je gespleten woorden
snijden
kalken muren open

je geniepige ogen
moesten helemaal uitgekerfd worden

dinsdag 23 januari 1973

je bent braakliggende grond papavers kwekend
je bent middenin de boomkruinkern het klokhuis
tergend tikken de jaren voorbij
en de wind blaast weinig warmte om je hoofd
nu groeit er een toren rondom jou tot aan je lenden
maar bij de volgende dageraad smelten alle stenen stuk

donderdag 25 januari 1973

misschien is ook deze dag opnieuw
als alle vorige tergend eenzaam
raak je telkens weer
in zenuwkwellende paniek
en breng je nieuwe hoop te niet

ruisend als het slanke beekje
onder de smalle tengere brug
sus js je geweten met wiegeliedjes
maar ergen hoop je als de sirene
een kapitein te lokken

vrijdag 26 januari 1973

krampachtig kruipt de tijd traag voorbij
je verlangt naar een volgende dag
je ogen groeien dunner dan de nacht
je hoofd ebt met de zee
en de enkele woorden
die je tussen lippen mompelt
klonken als het vaarwel
door een verre tunnel

maandag 29 januari 1973

het woord “collega” klinkt als “verraad” in je oren
uit je mond vloeit groen speeksel
je zou het in zijn gezicht moeten spuwen
maar je bent verlamd door zijn vriendelijkheid
je weet nochtans dat daar wat achter schuilt

wanneer je alleen zit te wachten
op iemand die toch niet komt
dan voel je je zo leeg
dat een gedachte bijna
niet meer mogelijk is
je ogen vallen dicht
je hoort holle stemmen in je hoofd
en begrijpt hun woorden niet
misschien wil je ze ook niet begrijpen
een verrassende onverwachte ontmoeting
zou dus nog het meest gewenste zijn

 

 

There are currently no comments.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.