De druppels die het vat deden overlopen …

een burn-out is dikwijls het gevolg van gebrek aan respect

Oktober 1988 aan de Ville de Bruxelles :

“Voor onbepaalde tijd”
samen met de overdracht van BROSELLA Folk & Jazz
“gedetacheerd” van de Jeugddienst naar de Dienst Schone Kunsten

• beslissing van het College (tijdens mijn verlof) van ……………..  07/10/1988
• onmiddellijk en zonder voorafgaand overleg uitgevoerd
• als gevolg hiervan kwam er een petitie van de animators “om hun coördinator terug te krijgen”.
• waardoor ik werd gevraagd of ik mijn expertise wou ten dienste stellen op het kabinet van de nieuwe Schepen voor Jeugd, Guy Levacq

1989

Kabinetsattaché bij de Schepen voor Jeugd vanaf ……………………… 09/01/1989
tegelijkertijd plaatsvervanger van de Directeur van de Jeugddienst wegens ziekte van deze laatste
*– zonder premie of enige bijkomende vergoeding vanaf ……………… 01/12/1989
*– dit heeft bij mij geleid tot een zware depressie ……………………  van 23/01/1992
……………………… tot 31/07/1992

23/01/1989
Het overlijden van mijn vader
na weken hospitalisatie: ik ging hem ook dagelijks na het werk bezoeken …

1992 :

toen Mijn Burn-out Mijn Depressie werd

Dat is nu meer dan 30 jaar geleden …
het begon eigenlijk al eind 1991
met …

… UIT MIJN DAGBOEKen …

de eerste SLAPELOZE NACHTEN :

Wat overkomt mij nu toch ?
De hele week heb ik slecht geslapen en vrijdag nacht al bijna helemaal niet. Zaterdagnacht sliep ik iets beter. Zondagnacht om zo te zeggen dan weer helemaal niet …
Om zot te worden !
Waarom trek ik al die problemen van de jeugd en van de Jeugddienst
van de Hoofdstad van Europa toch zo erg over mijn schouders ?
Alsof ik er iets zou kunnen aan doen dat de politieke wil niet echt bestaat.
Alsof ik er iets kan aan doen dat die hele structuur zo ingewikkeld in mekaar zit, en dat er zoveel volk is dat “beslissingen” zou moeten treffen en dat er zo weinig volk (en ook nog veel niet-erg-gemotiveerden) zit op het niveau waar het echte werk moet gebeuren. 

Dit moet van mij af!
Maar hoe?

27 JANUARI 1992 :

de dag dat het licht uit ging !!!

De “bom” ontplofte op het Kabinet van Guy Levacq, met een gesprek over de onmogelijkheid om resultaten te boeken omdat niemand zich eigenlijk aan de jeugd interesseert. 
“Je trouve que tu presses un peu fort le citron” zei ik tegen de schepen.
Waarop zijn kabinetssecretaris, monsieur Laurent Dumont, reageerde :

“Mais il y a encore un goutte dans la pelure, monsieur Vandenberghe”.

’s Middags genoot ik nog van een gezellig etentje in restaurant “Das Eck”, bij die ex-prostituée van Duitse afkomst, die elke maandag haar frigo’s leeg maakte door haar schotels aan halve prijs te verlappen.
Ik kon er mijn hart een beetje luchten bij mijn Vrienden Alain Bruelemans en Antoine Courtmans. Den Toine raadde me aan om eens contact op te nemen met Guy Hoffman, collega van mijn schoonbroer Jo in het slaaplabo van het Brugmann ziekenhuis. Guy Hoffman was ook medestichter van de asbl “Les Ami De Brosella”, parfaitement bilingue en zeer gerespecteerd in de kringen van Brusselse psychotherapeuten.
Maar ik vond dat nog niet nodig …

In de namiddag, op kantoor, werd ik plots overvallen door een eigenaardige paniek. Nog nooit ‘zoiets’ meegemaakt. Ik herinnerde me de goede raad van mijn vriend Antoine en belde onmiddellijk naar Guy Hoffman en daarna, op diens aanraden, naar mijn huisdokter, Bart Raes, voor een spoedafspraak. Hoffman had me gezegd hem te vragen om mij Dogmatil voor te schrijven. Dokter Raes deed het met wat tegenzin: “het is toch niet aan een psycholoog om aan een dokter te zeggen welke pillen hij moet voorschrijven!” …

Hierop volgde een periode ziekteverlof: het was helemaal niet de gewoonte van dokter Raes om ziektebriefjes te schrijven. Voor een stevige griep kreeg je maximaal drie dagen, als het echt met twee niet al genezen zou kunnen zijn …

28 januari : 

Eindelijk! Vorige nacht goed geslapen. Dogmatil was blijkbaar toch de juiste pil. Of dokter Raes dat nu al of niet wil. Ik heb zelfs lang geslapen: tot tien uur. Dat is niet van mijn gewoonte. En daarna nog de hele dag niets doen! Alleen eens naar de bank en naar de apotheek en een wandelingetje naar de post, met Arthur, onze allerliefste hond met een bijzonder eigenzinnig karakter.
Alle andere afspraken had ik afgebeld …

29 januari :

Een hele dag met niks om handen. ’t Is eens iets anders …

30 januari :

Ik heb redelijk goed geslapen – was om elf uur ’s avonds al in bed – al werd ik wel vroeg weer wakker. Omstreeks half zes ben ik opgestaan en naar beneden gegaan om wat te lezen en dan heb ik nog veel stukjes en brokjes geslapen tot elf uur. Tussendoor heb ik gebeld naar “Mick” (Carla): ze komt volgende week woensdag thuis langs om eens te horen wat er met mij juist aan de hand is.

De groep PIRNALES, uit Finland, is ondertussen op tournee en treedt op in het Stadhuis Brussel (dinsdag 28 op de lunch), in Leuven (29), Herentals (30) Roeselare (31) en voor GOEVOLK in Grimbergen op zaterdag 1 februari. Een samenwerking met Jeugd- en Muziek Brussel. Dankzij die goeie Mich Jonckheere, directrice van J&MB.

februari

Van 3 tot en met 9 februari staat er niks op de agenda en er staat eigenlijk ook niet veel in die agenda. Alleen dat het mijn tweede week ziekteverlof is en dat ik op vrijdag nacht eindelijk nog eens goed geslapen heb.
Maandag 3 februari stond een volleybalmatch De Linde – Grivok op het programma, maar ik weet niet meer of ik heb meegespeeld. Ook zo voor de match van zondag 9 februari : Grivok – Nationale Bank.
Dat de paardenfilet bij “Louis” op zaterdag 8 februari in Vilvoorde lekker was en dat ik “in grote form” was, staat wel in mijn agenda !
Van 10 tot 16 februari = derde week ziekteverlof … Op dinsdag 11 februari 1992 ging ik op onderzoek in het Van Helmont Ziekenhuis te Vilvoorde, bij dokter-psychiater DE ROOVER, die mij een aantal pillen heeft voorgeschreven, een echte “pillenschrijver”! Vrijdag 14 om 14u00 op afspraak bij Guy Hoffmann en ’s avonds naar het etentje van Grivok. Daarna weer een volle nacht en goed geslapen. Zaterdag 15 februari komen Danny en Rita ons halen om naar Zwalm te gaan. De “Casino” van Marc De Vilder was gesloten. We gingen dan maar een bezoek brengen aan het huisje in de buurt dat we later zouden huren voor een leuk weekendje met GOEVOLK.

Die nacht heb ik slechts drie uur geslapen …

Op zondag 16 februari was er om 10 uur een vergadering voor BROSELLA bij den Toine, maar ik ben niet gegaan. Toch was ik om 9 uur al op. Ik heb MIE helpen kuisen en heb daarna nog een siësteke gedaan en een bad gepakt en dat deed deugd.
Op maandag 17 februari begint mijn vierde week ziekteverlof en het gaat niet echt beter. Van zondag op maandag heb ik amper drie uur geslapen : altijd maar piekeren !!!
Van maandag op dinsdag 18 februari was het al niet beter : van elf uur tot half drie geslapen en dan, met behulp van een slaapmiddel toch terug nog tot zeven uur.  MIE is thuis vandaag. We zijn een nieuw bed gaan kopen in Puurs, een latten-bodem, bij Droom-idee. Misschien helpt dat mij beter te slapen ?
Van dinsdag op woensdag 19 februari was weer een slechte nacht: van elf uur dertig tot half twee geslapen en daarna – met slaapmiddel – nog maar tot half vijf. Woensdag 19 februari ben ik om tien uur gaan wandelen met Arthur en heb dan wat getelefoneerd met Hoffman en Levacq. In de namiddag heb ik het oude bed afgebroken en het nieuwe gemonteerd en daarna nog wat TV gekeken …
’s Avonds kreeg ik bezoek van Frans Puttemans, die me kwam vertellen dat hij vanaf nu voor de administratie van de Jeugddienst zorgt, met de hulp van mijnheer Baert en mevrouw Stevens (Dienst Sport en Dienst Stadsarchieven) en van Karin Mahy (Animatrice die geen woord Nederlands kent – of wil kennen – al woont ze dan in Steenokkerzeel) voor de “kleine prullen”. 
Waarom heeft Levacq hierover niets verteld toen ik hem aan de lijn had ?
Maar eigenlijk is dit goed nieuws, al komt het hard aan, na al dat opkuiswerk dat ik gedaan heb samen met de anderen.
Donderdag 20 februari : ik heb geslapen van twaalf uur dertig tot drie uur dertig; plus tot zes uur, maar dan met slaapmiddel. Weer wat gaan wandelen met Arthur, brave hond : het is alsof hij voelt dat er iets niet luis is met zijn baasje. Na de wandeling wat gestofzuigd. En dan, plat op de middag, kwam Geert Currinckx mij halen : “kom jong, we gaan naar de chinees”. Dit heeft mij zo’n deugd gedaan! Al had ik er niet echt zin in. In de namiddag heb ik dan gekuisd met water en Carolin : de gang, de living, de keuken. Daarna nog wat inde tuin geknoeid en dan eten klaargemaakt. In de late namiddag, bezoek aan dokter Raes : hij heeft meer geleerd uit het briefje van dokter De Roover dan ik van mijn bezoek aan de neuropsychiater. 
Volley : Grivok – Herent … Heb ik meegespeeld ? Ik zou het niet meer weten …
Vrijdag 21 februari : ik lag gisteren wel om elf uur in bed, maar kon weer niet goed slapen, zelfs met een slaappil was dit niet een echte nachtrust te noemen … tot zes uur. Na vertrek van Mie naar haar werk heb ik nog wat in de canapé gelegen. Dan boodschappen gedaan (bank, dieet, apotheek, …). Daarna ben ik nog wat gaan wandelen (zonder Arthur). In de namiddag naar Hoffmann. ’s Avonds naar de Spaanse les, maar er dringt niets meer tot mij door …
Vrijdag avond is er een optreden bij HeRoes in Herentals, maar ik weet niet meer of ik geweest ben.
Zaterdag 22 februari was er “afficheslag” voor Goevolk, met het onvermijdelijke pintje bij Anita. ’s Avonds gingen we naar toneel : Veerle speelt mee.

Vijfde week ziekteverlof : 

Maandag 24 februari : ik heb goed geslapen en zonder “hulpje” deze keer. Geen goesting om te gaan wandelen. ’s Avonds, bezoekje van Hugo De Rijcke. Maandagnacht nogmaals goed geslapen zonder slaappil.
’t Is dinsdag 25 februari: Mie is thuis. Ma afhalen om naar hospitaal te gaan en samen boodschappen te doen. Daarna, terug thuis, met Mie naar Fabriekswinkel, Delhaize en Giraffe.
Woensdag 26 februari, na een nachtje redelijk goed slapen, een rustige dag, waarin ik een telefoontje heb gekregen van AVRoem.
De nacht van woensdag op donderdag was een prachtnacht : van tien uur dertig tot zes uur dertig aan een stuk door geslapen : dat was lang geleden !

Donderdag 27 : Geert !

Dokter Raes.
’s Avonds volley, maar er was niemand, behalve de Cisse : dan hebben we maar een pint gepakt …
Vrijdag 28 februari : ’s ochtends een bad gepakt, dan naar de banken, de apotheek en een kleine wandeling met Arthur en dan nog wat gerust …
In de namiddag naar Hoffmann
’s Avonds vertrokken naar zee …
Zaterdag 29 februari : goed geslapen, gegeten, gewandeld en buiten op het koertje zitten lezen, ’s avonds wat teevee gekeken en dan gaan eten …
De nacht was rustig : lang geslapen en dan gewandeld en een siësteke gedaan … bad gepakt en terug naar Grimbergen …
Mie heeft zware migraine!

Mijn zesde week ziekteverlof :

De nacht van zondag om maandag 2 maart heb ik in het begin moeilijk, maar daarna goed geslapen. Naar de Tietes met verse garnaaltjes van de zee … daar gegeten … en dan boodschappen gedaan in GB.
Dinsdag 3 maart : Mie is thuis … hout gesplit voor de haard … samen naar Mechelen, broeken gaan kopen …
Van woensdag 5 op donderdag 6 maart goed geslapen, maar veel moeten opstaan …

Donderdag, Geertdag !

Zaterdag 7 maart : Tok en Frans op bezoek voor vochtproblemen van op terras aan de slaapkamer. Daarna zijn Mie en ik de koelkasten gaan vullen in het Cultuurcentrum te Koningslo, want vanavond is er een optreden van LE RUE voor Goevolk. Dan naar de markt in Vilvoorde en bij Anita “enen drinken” en boodschappen gaan doen in Delhaize, voor bezoek morgen en voor Goevolk vanavond. Affiches voor het volgende concert gaan halen bij de zeefdrukker en deuren gaan openen voor de klankman.
Op zondag 8 maart kwamen de mama’s en de papa’s op bezoek : aperitief, soep, fondue met sausjes, … vaders en moeders die siësten … en Mie ook … plus nog een avondmaal. 

Mijn zevende week ziekteverlof :

Mie is de hele week thuis …
Van zondag op maandag 9 maart heb ik zeer goed geslapen … de ontbijttafel klaar gemaakt, de percolator ontkalkt, de vuilbakken buiten gezet … opzoekingen in het kookboek gedaan … Ik was het bijna vergeten, maar nog net op tijd de sleutels gaan terugbrengen van het Cultuurcentrum Koningslo. Als middagmaal had ik twee boterhammen met slaatjes en nog een stukje hart van gisteren. Nadat ik naar het nieuws van 1 uur heb geluisterd heb ik de poezen buiten gezet en ben ik beginnen te kuisen : proper dat dat hier kan zijn als je net gekuist hebt ! Dan ben ik begonnen met het avondeten voor als Mie thuis komt : schapeboutsneden met mosterdsaus en worteltjes … lekker, jong !
Dinsdag 10 maart : goed en lang geslapen. We hebben samen in de tuin gewerkt : snoeien tot we een berg akken bij elkaar hadden. De kleine takjes hebben we dan versnipperd om ze in vier zeer volle zakken te stoppen. Op de middag hebben we samen boterhammen gegeten en daarna heeft Mie de gordijnen voor de slaapkamer opnieuw genaaid. Ik herstel een oude borstelsteel en geef de scharnieren van de deur van ’t kot een goeie portie olie. Daarna help ik Mie bij het stikkeb vabde gordijnen door aan de andere kant van de naaimachine de stof gespannen te houden.
Voor ’s avonds steak gebakken. Na het eten allebei het bad in en dan, na wat teevee kijken, het bed in …
Woensdag 11 maart : Ontbijt klaargezet en na ’t ontbijt me klaargemaakt om naar mijn moedre te gaan : met haar naar Olga (soutien winkel in Schaarbeek) en naar schoenmaker en opticien (in Evere-Padua) en naar de Cora (Evere) waar we vol-au-vent gegeten hebben en boodschappen gedaan … dan naar de bank (in Woluwe) en naar Braun (Zaventem). Op de terugweg nog even langs de krantenwinkel. Dan nog een theeke met koekjes en wat gezellig gekeuveld. Dan naar huis …
Donderdag 12 maart : Goed geslapen en om 7u30 opgestaan. Na het ontbijt direct beginnen stofzuigen. Daarna met nat begonnen. Omstreeks 10u30 werd er plots gebeld : ik had nog maar een heel klein stukje van de gang gedaan … oh, verrassing, Raf Peeters op bezoek … Geert kwam tegen 11u30. Na een aperitiefje of twee, drie zijn we dan samen gaan chinezen. ’t Washeel tof !!! Ik was pas om kwart voor drie terug thuis en heb mij onmiddellijk aan het werk gezet om verder te kuisen. Omstreeks vier uur had ik gedaan. De editorialen van Knack gelezen en mij dan klaar gemaakt om naar de dokter te gaan. Hij heeft me nog een week gegeven en dan moet ik genoeg moed bijeen gescharreld hebben om dus maandag acht dagen op het werk te herbeginnen. Volgende afspraak is dinsdag 24 maart. Hij heeft veel tijd genomen om mij moed in te praten. Langs thuis om de stoelen te halen die terug in de garage moeten. Langs CC om plaatsen te reserveren voor de voorstelling van “Hand in Hand”. Mie heeft ondertussen de worsten en het witloof klaar. Na het “Huis van Wantrouwen” en “Panorama” gaan slapen.
Vrijdag 13 maart : Goed geslapen, tot zeven uur dertig. Ontbijt. Apotheek. Boodschappen. Kleine wandeling. Frans Michiels komt iets doen aan de vochtplek in de living … Eén rij bakstenen werd uitgehaald en er werd lood tussen gestoken, want de leugens van de aannemer kwamen uit : er was geen plastiek film te zien in de spouw. Marc Vanthournout, de toezichthoudend architect, is ook komen vaststellen dat het werk niet goed was gedaan. Om veertien uur vertrek ik naar Brugmann voor mijn wekelijkse afspraak met Guy Hoffmann. Hij was niet erg in vorm. Daarna naar de mutualiteit met de doktersbriefjes. Naar Vilvoorde voor enkele fotocapias. Dan naar Ma Tiete voor de obligate spaghetti en dan naar de avondles, al heeft het niet veel zin. Mie gaan halen bij de Tietes en dan nog een pint gaan pakken in “De Koffiepot”.
Zaterdag 14 maart : Geslapen tot 9u 30. Bad gepakt. Naar de markt van Vilvoorde en parfumerie voor verjaardagscadeau van Mie. Dan nog een paar pinten gaan pakken bij Anita : eerst een soepke. Boodschappen in de Delhaize. Dan naar het kaasetentje van Ma Tiete. Vandaar, omstreeks zeven uur dertig, naar de sporthal Verbrande Brug : Stalemate begon pas om 10u30; LSP, met Kurt Van Eeghem, om kwart voor één, was schitterend; Anja Dillen, minder spectaculair maar een prachtstem. Ik sta – spijtig genoeg – onder druk om te gaan slapen. We missen dus al de rest.
Zondag 15 maart : Geen oog dicht gedaan omwille van Brosella … Toine gaan halen en samen naar Herent voor de vergadering … Na de vergadering naar huis om met Mie haar verjaardag te vieren. In plaats daarvan : siësta. Daarna naar de chinees.

Achtste week ziekteverlof :

Maandag 16 maart 1992 : Mie wordt vandaag 49.
Weer geen oog dicht gedaan door ’t piekeren over Brosella en over terug naar ’t werk. Dat moet hier verdomme gedaan zijn !!! Dossiers Brosella ’91 en ’92 ter hand genomen en een paar telefoontjes gedaan. Wasmachine aangezet en de was uitgehangen. Kleine wandeling met Arthur. Middagmaal met boterhammetjes. Dan heb ik nog maar eens gekuist – pure therapie – eerst met de stofzuiger, dan met nat. Dan stilaan alles klaarmaken voor thuiskomst Mie : groenten geraspt (kool en knolselder) en vinaigrette klaar gemaakt. Haardje aangezet. Soep opgezet. Vlees beginnen bakken en saus lichtjes opgewarmd. Pitabroodjes in de oven.
Prettige verjaardag, Mie !
Dinsdag 17 maart : Mie is thuis. Goed en lang geslapen. Laat ontbijt en daarna boodschappen. Met Mie naar Brico om planten te halen. Nog wat gepraat over mijn toestand : die lijkt niet alleen te stagneren, maar ook een beetje terug te vallen … Ik moet hier nochtans uit !!! Terwijl we plantjes kozen – vooral Mie – was ik alweer bang, want die moeten nog geplant worden ook. Dan nog naar de Delhaize voor een paar boodschappen. Terwijl Mie al wat knollen in de grond steekt, maak ik de groenten schoon. Na ’t eten gaan we naar de Jean om hem mijn beslissing in verband met Goevolk bekend te maken ………. WELKE BESLISSING ???
Woensdag 18 maart : slecht geslapen, niets dan Brosella gepieker. Na het ontbijt een beetje orde gezet, wat telefoontjes gepleegd en dan naar ’t Stad. Het bezoek aan het kabinet van de schepen verliep vlot en met de glimlach. Sandwichken gaan eten met Alain. Ook nog bij Leo langs geweest in verband met de affiche van Brosella. Dan, via de voddenmarkt, naar de Jeugddienst. Warm onthaal van de dames. Koel onthaal van de heren. Terug naar huis. Kleiene wandeling met Arthur. Eten klaargemaakt tegen de thuiskomst van Mie : lever en champignons. Mie gaat turnen en ik kijk voetbal op teevee. Jo komt effe langs met brieven en foto-apparaat.
Donderdag 19 maart : goed geslapen. Na het ontbijt heb ik gestofzuigd. Daarna telefoontjes voor Paasverlof en voor Brosella.
En dan kwam Geert ! Want … donderdag is Geertdag !!!
Bij het aperitief thuis wat over Brosella gekletst en daarna gaan chinezen. Het was weer lekker! Wat zou Ons Mie eigenlijk hebben tegen deze chinees? Daarna briefwisseling doorgenomen en etiketten klaargemaakt voor Mia’s laatste verzending voor Goevolk. Koffie en bokes klaargemaakt tegen thuiskomst Mie. Naar de volley, maar er was onvoldoende volk om te trainen. Dan maar pinten gepakt tot ongeveer half twaalf.
Vrijdag 20 maart : goed geslapen. Gestofzuigd. Een beetje geprutst in mijn bureau. Cursus Spaans nog eens bekeken en dan maar besloten het te laen voor wat het was. Boterhammetje gegeten en dan naar Hoffmann. Het gesprek ging uiteraard vooral over mijn terugkeer naar het werk.
Zaterdag 21 maart : Afficheslag Goevolk en Toneel “Hand in Hand”
Zondag 22 maart : Grivok – Leeuwkens en HeRoes Roeselare

Negende week ziekteverlof :
of toch terug naar ’t werk ???

Maandag 23 maart : Afspraak Cabinet Guy Levacq.
Redelijk gespannen gesprekken. Ik heb de indruk dat Guy Levacq zich redelijk onwennig voelt tegenover wat me is overkomen.
Dan naar de Jeugddienst. De dames – Annie Van Rossem en Martine Nelissen – zijn lief, maar hebben blijkbaar last met iets. Jean Laffut doet uiterst afstandelijk. Frans Puttemans doet zijn best om niet vijandelijk over te komen, maar het lukt hem niet zo goed. Karin Mahy weet gewoon niet hoe ze zich moet houden. Ik neem polshoogte en wil juist aan mijn eerste nota beginnen als plots alles hoog op loopt tegenover Eric De Ruyver. Frans Puttemans gaat met hem mee naar Willems. Ik zit hier al direct in een toffe sfeer en het is duidelijk dat ik nog geen hoog vliegende spanningen aan kan.
Dinsdag 24 maart : Slecht geslapen (zelfs met pil !)
Vossenplein : in de leeuwenkuil. Ik moet mij hard maken en ze laten doen wat ze willen. Dat deden ze tenslotte ook toen ik in ziekteverlof was. Ik werk die ene nota af en le wat contacten met Karin, Catherine en Xavier (Scoubeau). Deze laatste twee deden ook vreselijk raar tegenover mij. “Foert” moet ik leren zeggen (en het nog menen ook !) en mij concentreren op enkele belangrijker dingen …
Woensdag 25 maart : slecht geslapen (met pil !)
Vossenplein : alweer in dat geheimzinnige sfeertje gedompeld. Vertaling van asbl naar vzw nagekeken voor Laurent Dumont. Middag ! Oef ! Wandelingetje buiten ! Namiddag : een beetje orde gezet in een aantal dossiers. ‘s Avonds naar de kine …
Donderdag 26 maart : met Guy Levacq en Laurent Dumont naar de Personeelsdienst (= Paul Maes) voor de “examens des animateurs”. Op de middag naar Leo Hans voor de affiche van Brosella. In de namiddag naar Brugmann.
Vrijdag 27 maart kon ik niet terug naar ’t werk … Hopelijk gaat het maandag weer beter. ’s Avonds naar de kine …
Maandag 30 maart : brieven voor Guy Levacq.
Dinsdag 31 maart : met Annie Van Rossem (AVRoem) naar gemeentekas voor “menus débours”. 

Woensdag 1 april 1992

dit is geen grap – wordt ik, alhoewel ik nog maar pas opnieuw kom werken na een heel diepe depressie, bij de heer Directeur-Generaal geconvoceerd om te werken aan het dossier van de “Animateurs-Résidents” … In de namiddag is er een vergadering op het kabinet van deschepen in verband met het Carnaval.
Donderdag 2 april voormiddag, réunion animateurs de la Place Willems.
Zaterdag 4 april : optreden Artisan voor Goevolk in het Cultuurcentrum te Koninslo.
Zondag 5 april : Grivok – Duisburg
Van 4 tot en met 12 april was eigenlijk een reis naar Barcelona gepland, maar die gaat niet door. De week verlof blijft en dat is een hele verademing, na een paar eerste weken terug aan en op het werk na zo’n diepe depressie. In die week worden wel de schriftelijke examens georganiseerd om de situatie van de contractuele animators te regulariseren.
Maandag 13 april, op het kabinet van de schepen : première lecture des examens et notes des remarques. Om 13u afspraak met Leo Hans
Zaterdag 18 april, in Vilvoorde : “afficheslag” voor Goevolk
Maandag 20 = Paasmaandag
Dinsdag 21 : afspraak met Hélène Gallez
Woensdag 22, 19u30 : kiné
Donderdag 23 17u00 : Hoffmann – 18u00 Raes
Vrijdag 24 op de noen : restaurant “Pizza Mia”, met Ronny Ceulemans
Maandag 27 op de noen : restaurant “Au Spinnekopke” met Linda
Woensdag 29 : 14u délibération des examens écrits – 19u30 bij Geert VVB rekeningen
Donderdag 30 op de noen : Alain Bruelemans

In mei leggen alle vogeltjes hun ei …

maar dat was dus niets voor mij …
Zaterdag 2 mei : Goevolk in Koningslo : Pigsty Hill Light Orchestra
Maandag 4 mei : vergadering bij Guy Levacq
Dinsdag 5 mei : 9u réunion animateurs – 10u Hôtel de Ville, plénière – 20u30 Dr De Roover
Woensdag 6 mei : 11u Département Culture – 13u30 Brosella – 16u30 Guy Levacq
Donderdag 7 mei : 17u00 Guy Hoffmann

HOSPITAAL VILVOORDE Vrijdag 8 tot en met 11 mei
hospitaal in wegens verkeerde pillen van “pillendraaier” De Roover – op zondag 10 was een vergadering van VVB gepland bij Robert en tegen de middag was er de jaarlijkse bijeenkomst “lammeke zoet” bij de Jean gepland : ze zijn mij allemaal komen bezoeken … ik zou echter niet meer weten wie daar allemaal bij was, zo onder de (andere) pillen, zat ik … besluit : nooit meer Dr De Roover !!!
Hospitaal avontuur werd gevolgd door

opnieuw een weekje ziekteverlof …

Woensdag avond 13 mei : VVB in Toogenblik
Zaterdag en zondag 16 en 17 mei : uitstap, weekend Hand in Hand in Deinze : bezoek aan Filliers en aan het einde van de uitstap allemaal naar de kermis in Grimbergen.

ROTDAG

Maandag 18 mei : terug gaan werken … Rotdag ! Diefstal in burelen Jeugddienst en vandalisme in de Sint-Katelijne zaal … Guy Levacq, Laurent Dumont, Jean Laffut & RB (?) zitten op mijn hielen, verwachten te veel van iemand die vecht om uit zijn depressie te geraken … Vakantiemonitors moeten aangeworven worden … maar hoe moet ik dat weer doen ? Op de middag krijg ik wat steun van twee vriendinnen : Hélène & Linda VDB …Monitors aanwerven … maar hoe ? Om 17u heb ik nog steeds maar één woord op mijn blad papier … Rotdag ! Mie heeft het erg lastig ! Maar ze doet zo haar best om me te helpen … 19u30 Kiné … ’s Avonds heeft Geert nog gebeld … Alain ook …

Toch een rotslechte nacht na deze rotdag !

Dinsdag 19 mei : vakantiemonitors aanwerven, maar hoe ?

De flikken zijn gekomen om pv op te maken van de diefstal in de burelen van de Jeugddienst: we stellen vast, met de rekeningen na te kijken, dat er zo’n 50.000 ballen gepikt zijn … Alain belt om te vragen “hoe zit het ?” : “Slecht !!!” Ik heb naar Lowieke (codenaam voor Paul Maes) gebeld en plots gaat alles weer beter. Geert belt om te vragen hoe het met me gaat : vrienden zijn een onschatbare rijkdom, èchte vrienden toch …

Omstreeks 18u00 ga ik naar dokter Raes …

Woensdag 20 mei zit ik ’s morgens te piekeren in mijn bureau in de oude brandweerkazerne op het Vossenplein … in de namiddag zijn er de mondelinge examens van de animators die geslaagd zijn voor de schriftelijke proef … 19u30 : kiné

Donderdag 21 mei, 17u00 : Guy Hoffmann

Vrijdag 22 mei : Dr. De Roover mijn gedacht gaan zeggen, al was ik bijlange nog niet sterk genoeg om hem er serieus van langs te geven …

Het weekend van 22, 23 en 24 is er de Jazz Rally in Brussel … en op zondag ToogenblikT

Dinsdag 26 mei : Nekkersdal – Archieven : locataires Renards

Woensdag 27 mei : Daniel De Brandt & moniteurs vacances – 20u00 De Wiering, Leuven.

Donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag 28 – 31 mei : récupereren in De Haan …

… 

1993

Terug naar het Departement Cultuur, Jeugd en Ontspanning …….. 01/01/1993

 

 

0

Locked Up in a Lockdown

… hadden we beslist van onszelf een plezier te doen met een daguitstap naar GENT.
Op donderdag 12 december vulden we onze Hello Belgium Railpassen van de NMBS in te vullen van station VILVOORDE naar GENT-Sint-Pieters.
Om het uur van de trein te bepalen kozen we, zoals gewoonlijk, voor iRail.be, dat veel praktischer en efficiënter werkt dan die plus-minus gelijkaardige tool van de Belgische spoorwegen.

De zon was ons goedgezind en verwelkomde ons in Gent, zodat we te voet van het station naar het GUM stapten … dwars door het mooie Citadelpark.

Het fantastisch mooie standbeeld “De hazewind” werd gemaakt door Domien Ingels. Hij volgde een opleiding in het atelier van Domien Van den Bossche en Hippolyte Le Roy. Hij volgde ook les aan de Academie voor Schone Kunsten van Gent. In 1900 werd hij er plaatsvervangend leraar, waarna hij ook teken- en beeldhouwkunst doceerde, tot 1941. Hij deelde een atelier in het Begijnhof van Gent met zijn vriend C. Permeke (1886-1952). Als zoon van een slager werd Ingels vooral bekend omwille van zijn dierenfiguren.

Nog een heel schoon standbeeld: “Tijgers betwisten een prooi” van kunstenaar graaf Jacques de Lalaing. Dit beeld wordt beschouwd als een van de hoogtepunten van de Belgische animalier-beeldhouwkunst. Jacques de Lalaings studie voor de beeldengroep gaat terug naar het midden van de jaren 1880 toen hij werkte aan een project voor een verlichtingsmast, tentoongesteld op het Brusselse Salon van 1887. Het beeld werd door de Brusselse bronsgieterij Fonderie Nationale des Bronzes in brons gegoten.
In 1910 kocht de stad Gent deze bronzen groep voor het Museum voor Schone Kunsten. Op 11 april 1950 keurde het College van Burgemeester en Wethouders van de stad Gent de plaatsing goed in het Citadelpark.

Ik kon het niet laten om ook deze prachtige boom te fotograferen …

Dit beeld stelt de schilder Emile Claus (1849-1924) voor, met een schilderspalet in zijn hand. Het is gemaakt door Yvonne Serruys.
Aan beide kanten van de kunstenaar wordt een kunstwerk van hem afgebeeld: ‘De Boomgaard’ en ‘De Vlasgaard’. In het begin van zijn carrière is hij beïnvloed door Renoir en Monet. Later werd hij kopman van het impressionisme in België. Het beeld staat tegenover de plantentuin.

Van bij het Emile Claus beeld, moesten nog maar gewoon de straat oversteken en we waren ter bestemming …
Nog een mooi zicht op de vijver, het begin van de plantentuin bij en de Gentse Universiteit … en daar … het GUM

Op de muurschildering van Street Art na, ziet het er echt niet naar uit dat in deze “blokkendoos” een Museum gevestigd zou zijn …

Maar je bent er wel ècht WELKOM !

En wij kunnen je dit museum ècht aanbevelen. Het is prachtig opgevat in verschillende aspecten van de manier waarop onderzoekers de wetenschap beoefenen. Op zoek naar de – of, beter gezegd – een waarheid. Want die is misschien maar voorlopig: verder onderzoek kan altijd nog aantonen dat er meer is, dat het anders is dan eerst gedacht …
Van CHAOS met TWIJFEL op zoek naar een MODEL dat dan langs alle kanten wordt ge-METEN
Daarbij komt VERBEELDING heel goed van pas. Maar ook KENNIS en ervaring. Een stevig NETWERK kan daarbij ook helpen, want bij collega’s kan je dan even je “beVINDingEN” gaan toetsen.

AANBEVOLEN !!!

Er wordt haarfijn uitgelegd hoe onze wetenschappers te werk gaan, over wat voor talenten ze moeten beschikken, welke gaven zij moeten gebruiken en ontwikkelen, om hun onderwerpen “tot op het bot” te kunnen analyseren.

Net zoals detectives op zoek gaan naar de schuldigen, gaan zij op zoek naar de oorzaken, de bron van het probleem, van de “kwaal”.
Vooraleer zij een “diagnose” stellen trachten ze te vinden hoe de zaak/zaken in elkaar zit/ten …
zoals ze nu trouwens al maanden doen met die corona/covid-19 !
Volharden en koppig doorgaan en vooral …

“blijven twijfelen”: de basis van wetenschap

Vooraleer we – een stukje te voet en dan met tram 1 –
naar het Dr. Guislain Museum gaan …
nog vlug een foto van de muurschildering van ROA
weer zo’n bewonderenswaardige “anonieme kunstenaar”
maar deze is wel een “onbekende” Gentenaar !!!
En … DankUwelllMersie!!! aan Mijne Maat Marc Staelens, die mij hier alweer uit de nood heeft geholpen …

13

De tijd gaat snel … ’t is verdomme al meer dan een maand geleden dat ik dit “verslagje” van dit fijn museumbezoek in RIEke BLOGt wou plaatsen …

Eerst en vooral : DankUwelllMersie!!! Chris, voor de uitnodiging die je ons op de Toêllesse Brussels bezorgde.

Het weer was herfstig … strakke wind en grijze lucht … maar, we hadden geluk: het regende niet. Met mondmasker aan een museum bezoeken is nu al wel dagelijkse kost, maar het Buurtspoorwegmuseum in Schepdaal verdient beter : het is voor een groot deel in open lucht en we kruisten amper een paar koppels, waarvan één met kind …

Dit museum is er zo eentje, zoals er in ons land zoveel zijn: ondergewaardeerd !!! en het bestaat dankzij de inzet van gepassioneerde vrijwilligers !!!

Dus …
in de zomer nog meer dan in de herfst een bezoekje waard !!!

Spatscherm en mondmaskers konden niet beletten dat MIE&RIE (wij, dus) warm onthaald werden in het kantoortje aan de metalen trap. We kregen elk een gidstoestelletje (onder onze ogen ontsmet) en wat uitleg over het gebruik ervan en over waar het museumbezoek wordt aangevangen …

De eerste rijtuigen van de buurtspoorwegen werden door paarden getrokken, toen alle vervoermiddelen nog ecologisch verantwoord waren😉
Maar later werden stoommachines gebruikt.
In dit eerste gebouw werden we ook daarover direct wat wijzer :

Ook in de volgende zalen hebben we nog heel wat bijgeleerd over onze Belgische (buurt)spoorwegen …

Zo zag de voorloper van “de kèsttram” (zoals ze “de kusttram” aan ’t zeitje uitspreken) en er was een belangrijke “spitsvondigheid”, die ons eerst was ontgaan: de kleppen opzij van de locomotief (je ziet de scharnieren) dienden om het opvliegen van de damesrokken door de luchtverplaatsing te vermijden.

Er werd toen ook uiteraard een verschil gemaakt tussen “rijke en arme” passagiers: 1ste klasse, 2de klasse, zelfs 3de klasse in sommige rijtuigen.

Ik ben zelf ook nog met “de boerentram” naar Brussel gereden. Maar dat was later, met kabels boven de sporen, niet meer met stoom. Als kind noemden wij die tram “de poetah”: dat was het geluid dat die trams maakten als de “chauffeur” claxonneerde.
By the way, het woord “chauffeur” dateert uit de tijd van de stoomtreinen: de bestuurder moest het water in de machine “chaufferen” om er stoom uit te krijgen.

Ik herinner me ook maar al te goed dat die langs “de hoerenstraatjes” reed aan het Noordstation. Als jonge gast loerden we maar al te graag naar de ramen met “de rode lichtjes”. De begeleider toeterde soms op zijn klaroen om ons te doen schrikken …

De tickets die hij verkocht doorstreepte hij met zijn potlood

En zo gingen de jeugdbewegingen op kamp met de “kampeerrijtuigen”

Er werden ook niet alleen passagiers mee vervoerd, maar ook allerlei pakjes: kleine en grote. Zelfs paarden konden mee, zoals tijdens de oorlog.

Kortom …
Het Buurtspoorwegmuseum is een uitstap meer dan waard !

5

De Zomerzonnewende …

… is nog maar pas voorbij … 20 juni 2020 was dat, om 21:44.
Feitelijk was dat om 23:44, want met al dat Europees “gepruts” aan het “uur” klopt dat allemaal niet meer helemaal. Normaal valt een zomerzonnewende op 21 juni, maar in schrikkeljaren is dat al eens wat vroeger: op 20 juni.

De dagen worden meteen korter.
Stilaan verlaat het licht ons weer.
Tot …

De Winterzonnewende …

… ook Midwinter of Wintersolstitium (Zonnestilstand) of Joele (Yule) genaamd. Dat is dan de kortste dag van het jaar, wanneer de nacht op zijn langst is. Meestal op 21 december ( maar in de een of twee jaren voorafgaande aan een schrikkeljaar valt die soms op 22 december). Dit jaar zal dat zich op 21 december om 10:02 voltrekken.

De zonnewende

 (Latijn: solstitium oftewel zonnestilstand) is de gebeurtenis waarbij de zon, gezien vanaf de aarde, haar noordelijkste of zuidelijkste positie bereikt.
De zon staat dan recht boven een van beide keerkringen: 
de Kreeftskeerkring in het noorden of de Steenbokkeerkring in het zuiden. Naarmate de zon schijnbaar in de richting van de Kreeftskeerkring beweegt, worden de dagen op het noordelijk halfrond langer en op het zuidelijk halfrond juist korter. Wanneer de zon schijnbaar naar de Steenbokskeerkring beweegt, is dit andersom. Deze schijnbare beweging keert letterlijk om op het moment van de zonnewende. Het middelpunt tussen beide punten wordt bereikt als de zon precies loodrecht boven de evenaar staat. Er is dan sprake van een equinox of dag-en-nachtevening. Dag en nacht zijn dan overal op aarde even lang.

Midzomer

De viering van midzomernacht werd in vroegere tijden gelinkt aan de zomerzonnewende. De mensen geloofden dat planten op midzomer geneeskrachtige en magsiceh krachten hebben en hiervoor plukten ze op deze nacht. Vreugdevuren werden ontstoken om zich te beschermen tegen de duistere krachten waarvan werd geloofd dat ze vrij spel hadden vanaf het moment waarop het aantal uren daglicht opnieuw afnam.

In de Saksische traditie en onder aanhangers van hedendaagse natuurreligies zoals wicca, paganisme en hekserij wordt op de dag van het zomersolstitium, 21 juni, het lithafeest gevierd als tegenhanger van het midwinterse joelfeest. 

Afhankelijk van landstreek en/of precieze geloofsovertuiging staat het lithafeest met name in het Verenigd Koninkrijk, Ierlans en Scandinavië ook wel bekend als Feil-Sheathain (Iers), Jani, Alban Hefin, Juhannus (Fins), Midsommarafton (Zweeds), Sankt Hans (Deens) of Saint John’s Eve (Engels).

In Litouwen wordt Joninės gevierd tijdens midzomer. Dit werd in het verleden onder andere op de Raganų kalnas (heksenheuvel) gevierd. In Rusland kent men Иван-Купала (Ivan Koepala) en in Polen Noc Kupały of Noc Świętojańska. In Letland viert men Jāņi.

In Zweden, Finland en Estland wordt midzomeravond beschouwd als het grootste feest van het jaar, alleen vergelijkbaar met Walpurgisnacht, Kerstavond en Nieuwjaar. 

In Groot-Brittannië is de verwelkoming van de zomerzon tijdens het solstitium van 21 juni uitgegroeid tot een traditioneel festijn waarvoor duizenden geïnteresseerden zich gedurende de nacht van 20 op 21 juni verzamelen rond het prehistorische steencirkel-monument Stonehenge op de Salisbury Plains, dicht bij het dorpje Amesbury in het graafschap Wilthire. Stonehenge, het neolithische monument op de vlakten van Salisbury in het Engelse graafschap Wiltshire. Ieder jaar op 21 juni verschijnen de eerste stralen van de opkomende zon hier, gezien vanuit de steencirkel, precies vanachter de reusachtige Heel Stone.

Midzomer en de Kerk

In de VIIe eeuw waarschuwde Sint-Eligius de inwoners van Vlaanderen, die nog maar pas waren bekeerd tot het christelijke geloof, voor het heidense zonnewendefeest. Christenen mochten niet deelnemen aan deze feestelijkheden. Later werd dit feest verchristelijkt tot de feestdag ter ere van de geboorte van Johannes de Doper op 24 juni.

Net als de zomerzonnewende werd ook de winterzonnewende “gerecupreerd” door de Kerk om er op 24 december het Kerstfeest van te maken, met een Middernachtmis als overgang naar Kerstmis.

Ook in Nederland is het feest (of: de nacht) van Sint-Jan (24 juni) bekend.
In Laren, in de provincie Noord-Holland vindt jaarlijks op de zondag het dichtst bij 24 juni de Sint-Jansprocessie.

3

dinsdag 16 juni 2020

Alles goed …
is veel gezegd …
als je al jaren pillen slikt
tegen hoge bloeddruk
tegen cholesterol 
tegen allerlei allergieëndan
is “Alles goed” al lang niet meer correct.
Maar er is wel redelijk veel dat wel in orde is … dus …
OoooKéééy !!!

Schrijven …

“is goed ! voor een die ’t doet“
ik doe tegenwoordig ook af en toe mijn best
om wat meer op mijn blog (https://rieke.brussels) te plaatsen
(soms copy-paste en bewerk ik mails zoals deze)
maar …
ben een beetje geremd …
door een soort van e-analfabetisme …
(gebrek aan kennis van de vele mogelijkheden)
waar mijn petekind en de andere neefjes soms mee lachen …
omdat zij “sont tombé dans la marmite” …
toen ze geboren werden uit zeer intelligente papa’s en mama’s …
die al lang aan ’t kompjoeteren waren voordat zij geboren werden.

Erfenissen

Mijn mama
was maar een “vendeuse in den Innovation” …
met diepe trekjes van een “gandarm” …
naar de buitenwereld toe: “toffe madam” …
maar thuis …
een “rotwijf”!
Na de brand van de Innovation, werd ze “présentatrice” …
voor de scheerapparaten van Braun …
voor de kastrollen van Tilsit …
voor de eerste snelkookpannen en …
voor de eerste SEB friteuses …
die ze op het voedingssalon verkocht als broodjes …
terwijl ze die eigenlijk zelf niet in huis wou.

Mijn papa
was beroepsmilitair, adjudant-chef, krijgsgevangene, oorlogsinvalide, …
lieve alcoholieker, getraumatiseerd door alle gemiste kansen in zijn leven.
Toen hij, na vijf jaar gevangenschap, terug naar huis kon …
had zijn moeder alles wat aan hem deed denken verkocht …
want “hij ging toch niet levend terugkomen”!
Ze had hem al naar ’t legere gestuurd toen hij 15 was …
om hem “uit de voeten” te hebben toen ze hertrouwde …
nadat haar eerste man, Henri Vandenberghe, chef-kok in Bailleul, overleden was.
Zo moest ze Jacques niet meer “onderhouden” en “opvoeden” …
daar werd in het leger voor gezorgd …
en zelfs zijn studies waren betaald.Toen hij “groot” genoeg was, volwassen, toen dus 21, om zelf te beslissen …
kon dat niet, want hij zat vast in een kamp in Duitsland.

Maar goed …

Dus …
met Rie = everything OoooKéééy …
met Mie ook : ze komt net terug binnen van te gaan joggen
en ik ga straks naar Kampenhout …
naar wat ik al lang voor de “halve lockdown” al
de “Permanentie Peeters” noemde :
oldtimers van de Jeanneke’s Boys samen …
Raf, Michel (de Slisse), Marc (de Vosse), Marc (de Ponch), Leo (de Zwette) …
heel blij van elkaar eindelijk nog eens in ’t ècht terug te zien …!!!…
oesje !!!
er zal zeker nogal wat geZwetst worden over Leopold II …
en het racisme …
en dat wij braaf doe wat àl onze Ministers èn virologen voorleggen
en dat we nog altijd geen regering hebben …
en nog zo van die zaken …

Dikke Beize van RIEke van MIEke

5

“RIEke BLOGt”
Gisteren kreeg ik een sessie “Wegwijs in het Bloggen” van een oud-leerling van mij. Dat gaf me een heel fijn en tegelijk raar gevoel. Misjel was nog altijd dezelfde “maft” als toen ik hem les gaf in het begin van de jaren ’70 aan het Koninklijk Atheneum Asse. Je kan je niet inbeelden wat zoiets met je doet, als een oud-leerling zijn oude leraar komt uitleggen hoe hij zijn weg kan vinden in het labyrint van een WordPress blog.

“RIEke BLOGt”
Het is vlugger gezegd dan gedaan.
Net als met alle andere computertoestanden ben ik autodidact. Ik hoor bij die generatie die nog leerde “blind typen” met een houten bakje over mijn vingers terwijl ik op de mechanische toetsen drukte van een oude typmachine en terwijl ik richting schoolbord keek, waar een map hing van een toetsenbord. Je weet wel, zo van die rollen, die vooral gebruikt werden om landkaarten op te hangen voor het zwarte bord.

Bon. Ik ben eigenlijk al blij dat ik een tekst kan typen, die dan zwart op wit op het scherm verschijnt. Maar ik zou zo graag meer kunnen doen met dat ding: illustraties toevoegen, andere lettertypes gebruiken, grotere en kleinere letters, … Voor die snotapen van 40 à 50 jaar is dat allemaal zo vanzelfsprekend. Ze zijn er ook mee geboren. “Ils sont tombés dans la marmite”, zoals Obelix in de “potion magique”. Maar voor zo’n nog redelijk jonge “ouwe” is dat geen kattenpis.

Enfin, “RIEke BLOGt” verder …
En met de uitleg van gisteren kan ik al iets meer dan voordien. Ik weet vooral al beter wat ik waar moet zoeken. “Pages”, “Appearance”, “Widgets”, … ze hebben nog veel geheimen voor mij, maar ik heb de indruk dat ik ze die geheimen allemaal ga ontfutselen … als ik genoeg tijd kan vrijmaken om op zoektocht te gaan …

En dat …
is dan weer een ander probleem.

11

It seems that I can’t get organized as I would like to be.
I need more “structure” in my new life of “double-retired” person.
I’ll have to focus a little more !!!

2