A NEW DAY IS BORN/BROSELLA/POLLEN & SOKKEN
0 Comments

The New JAZZ MIDDELHEIM updated by BROSELLA & PARADISE CITY – – – 2025 0606-09

The New JAZZ MIDDELHEIM
2025 0606-09
updated by
BROSELLA & PARADISE CITY

       

2024 1116

Het was even schrikken toen ik, begin 2024, als een donderslag bij heldere hemel, het nieuws vernam dat twee festivals, het Brusselse BROSELLA Folk & Jazz (opgericht in 1977) en het Vlaams-Brabantse PARADIS CITY (eerste editie in 2015), het Antwerpse JAZZ MIDDELHEIM een nieuw leven zouden inblazen.

JAZZ MIDDELHEIM

In 1969 vond de eerste editie van Jazz Middelheim plaats in het Middelheim park in Wilrijk. Het festival werd opgericht door onder meer radioproducer en muzikant Elias Gistelinck (1935-2005) van de Belgische radiozender BRT 3 (toen was de Openbare Omroep inderdaad nog ècht Openbaar en met een tegenwoordig verfoeide B) Het evenement werd een groot succes.
Maar ook het Middelheim museum bloeide: wegens uitbreiding van het beeldenpark werd Jazz Middelheim naar het naburige park Den Brandt verplaatst. Beide parken maken deel uit van het Nachtegalenpark, waar ook Vogelenzang en Hortiflora (tussen Middelheim en Den Brandt) bij horen.

Vanaf 1973 werd JAZZ MIDDELHEIM in augustus in het Park Den Brandt georganiseerd.
Maar het succes van het festival daalde. In 1981 werd het festival verkort tot vijf dagen.
En in 1982 was er helemaal geen jazz in Park Den Brandt. De financiële draagkracht van de openbare omroep was niet meer voldoende om elk jaar een dergelijk groot festival te organiseren.
Vanaf 1983 werd Jazz Middelheim een tweejaarlijks gebeuren. Dat bleek een verstandige beslissing, want het festival werd herboren als een groots en uitbundig muziekfestival met muziek op twee podia en een heel breed programma, van country blues tot free jazz …
In 2008, met de 27e editie, werd Jazz Middelheim weer een jaarlijks festival.
De praktische organisatie was in handen van VZW Jazz & Muziek in samenwerking met VRT.

NIR => BRT => BRTN => VRT

De benaming van de BRT werd op 27 maart 1991 veranderd in BRTN (Belgische Radio- en Televisieomroep Nederlandstalige Uitzendingen), maar toen die op 16 april 1997 in plaats van een parastatale een nv van Publiek Recht werd, veranderde ook de naam op 1 januari 1998 in VRT

Jazz & Muziek

De VZW Jazz & Muziek organiseerde ook het Gent Jazz festival.
In 2011 vierde Jazz Middelheim zijn dertigste editie en was daarmee een van de oudste festivals in België.
                     … met de meest Maximale Uitstraling !!! en de grootste Nationale Impact (inside joke) …
Maar toch werd de VZW eind 2022 failliet verklaard en zowel JAZZ MIDDELHEIM als GENT JAZZ werden zo mee de afgrond in gesleurd …

GENT JAZZ werd in 2023 “gered” door Greenhouse Talent, onafhankelijke, internationale concert- en comedy promoter, booking agency en festivalorganisator met kantoren in Gent (België) en in Breda (Nederland).

Maar, alhoewel er na het annuleren van JAZZ MIDDELHEIM in 2023 gemeld werd dat de VRT en de stad Antwerpen samen aan een doorstart van het jazzfestival werkten, bleef het muisstil langs de kant van de Vlaamse Radio en Teevee.
Maar de Stad Antwerpen lanceerde in november 2023 reeds een zoektocht naar een nieuwe organisator voor het Antwerpse jazz festival. Verschillende organisatoren waren meteen enthousiast om in de voetsporen van Jazz Middelheim te treden en dienden offertes in. Uit acht kandidaten heeft een mij onbekende jury één partij geselecteerd die wist te overtuigen met een ambitieus en beloftevol dossier.

BROSELLA & PARADISE CITY & …

Alleen al als je de eerste zin van de introductie van het ambitieus en beloftevol dossier leest, begrijp je waarom de stad Antwerpen er alle vertrouwen in heeft : We, dat is het consortium van Paradise City en Brosella Festival ondersteund door Tomorrowland,  willen in Antwerpen in Park Den Brandt het mooiste en hipste jazzfestival van de Lage Landen organiseren.”

Op donderdag 14 november werd JAZZ MIDDELHEIM 2.0 exclusief aan de pers voorgesteld.

Bert Schreurs van Brosella Festival en Gilles De Decker van Paradise City organiseren dus het Nieuwe Jazz Middelheim festival wel nog in Park Den Brandt maar niet meer in augustus. Het zal doorgaan van 6 tot en  met 9 juni 2025.

Op zaterdag 16 november 2024 werd er voor alle trouwe aanhangers van JAZZ MIDDELHEIM een LAUNCH EVENT georganiseerd. Een twintigtal concerten en DJ-sets vonden plaats op vijf culturele locaties in de stad: het KMSKA, Het Bos, Café Des Arts, Rataplan en CASA SAGA.

Concerten 16 November 2024

HET BOS
– BXL x LDN Interplay
– KAU.
Afterparty: Analog Journal Presents:
– DTM Funk
– Shaqdi
– Zag Erlat

RATAPLAN
I Just Don’t Understand Jazz
Bodem
Kanda

CAFÉ DES ARTS
ESINAM
Andrew Claeys & Vitja Pauwels (Vallen en opstaan)
Unfinished Business

KMSKA
Julien Tassin
Robin Verheyen
Vega Trails

CASA SAGA
Cinema Paradiso
Anneleen Boehme
Dorian Dumont

Het was moeilijk kiezen, maar omdat ik meteen ook van de gelegenheid gebruik wou maken om nog eens op stap te gaan met mijn petekind, die in Borgerhout woont, koos ik voor het concert in RATAPLAN.
Ik heb ook alleen maar mooie herinneringen aan onze samenwerking bij de reeks DJANGOFOLLLIES concerten, die ik bij BROSELLA van 1994 tot 2017 organiseerde.

RATAPLAN
I Just Don’t Understand Jazz

Een originele presentatie door Kurt Overbergh, oudstudent van de VUB, gewezen redacteur van het tijdschrift RifRaf en huidig artistiek directeur van concertzaal Ancienne Belgique (AB) in Brussel … en nog zoveel meer. Ach ja … hij woont ook in Borgerhout.

Kurt, eigenlijk feitelijk, was dat in mijn geval vroeger: “I JUST DON’T LIKE JAZZ”.
Maar dat zal wel zijn zoals bij eten: “Wat de boer niet kent, daar zet hij zijn bakkes niet aan”

Bodem

Dit jeugdige jazz groepje zat vol enthousiast en eigenzinnig talent. Bodem is een trio bestaande uit Anke Verslype op drums (ook bij Aki, Roxie Horse, e.a.), Willem Malfliet op gitaar (ook bij Woolvs, ONZIN, e.a.) en Adia Vanheerentals op sopraansax (ook bij Blue Heatens Jazz Band, Fanfaar Fatal, e.a.) die eveneens zorgt voor de composities. Mij is vooral de energie van de drumster opgevallen.

Kanda

Maar uiteraard KAN hij DA … Wie twijfelt er nog aan de kwaliteiten van meesterdrummer Stéphane Galland ? Hij presenteert Kanda, een gloednieuw, fris en polymorf trio met Lúcia Pires (ook bij Steps, Edoardo Cimino, Tomorrow’s Warriors) op fluit en EWI, en Louise van den Heuvel (ook bij Sonic Hug, Dishwasher_, Stéphane Galland & The Rhythm Hunters) op elektrische bas en effecten. Het was hun allereerste optreden en dat was er nog wel wat aan te horen.
maar het is alvast een veelbelovend project, dat er tegen JAZZ MIDDELHEIM 2025 zeker helemaal klaar voor zal zijn.

De ticketverkoop
voor Jazz Middelheim 2025
gaat in de eerste week van december
van start via de site van het festival.

 

 

rieke brusselt = Henri Vandenberghe

3
A NEW DAY IS BORN
0 Comments

GUM = Gents Universiteitsmuseum – donderdag 10/12/2020

Locked Up in a Lockdown

… hadden we beslist van onszelf een plezier te doen met een daguitstap naar GENT.
Op donderdag 12 december vulden we onze Hello Belgium Railpassen van de NMBS in te vullen van station VILVOORDE naar GENT-Sint-Pieters.
Om het uur van de trein te bepalen kozen we, zoals gewoonlijk, voor iRail.be, dat veel praktischer en efficiënter werkt dan die plus-minus gelijkaardige tool van de Belgische spoorwegen.

De zon was ons goedgezind en verwelkomde ons in Gent, zodat we te voet van het station naar het GUM stapten … dwars door het mooie Citadelpark.

© RIE

In 1923 plaatste men, bovenop de oude sokkel aan het Zuidstation een beeld van de godin Flora die, hoewel even schaars gekleed als in 1908, dit keer geen controverse uitlokte. Samen met vier kinderen bracht ze hulde aan graaf Oscar de Kerckhove de Denterghem, wiens portretmedaillon centraal op de sokkel geplaatst werd. De inhuldiging op 14 april 1923 viel opnieuw samen met de vijfjaarlijkse Floraliën. Voor de toespraken zorgden onder meer burgemeester Alfred Vander Stegen en de Oost-Vlaamse gouverneur André de Kerchove de Denterghem, een zoon van de gehuldigde. Na de bouw van het Sint-Pietersstation verloor het Zuidstation zijn rol als spoorwegknooppunt en in 1929 werd het afgebroken. Voortaan stond het monument in het Zuid- of Albertpark. Nog eens veertig jaar later besloot de overheid een deel van het park op te offeren voor de aanleg van een op- en afrit van de autosnelweg. Oswald stond in de weg en moest verhuizen. Het beeld bleef drie jaar in een depot opgeborgen en kreeg in 1974 een nieuwe, schitterende locatie toegewezen. De stad koos voor het Citadelpark, waar toen nog de Floraliën doorgingen.

© RIE

Het fantastisch mooie standbeeld “De hazewind” werd gemaakt door Domien Ingels. Hij volgde een opleiding in het atelier van Domien Van den Bossche en Hippolyte Le Roy. Hij volgde ook les aan de Academie voor Schone Kunsten van Gent. In 1900 werd hij er plaatsvervangend leraar, waarna hij ook teken- en beeldhouwkunst doceerde, tot 1941. Hij deelde een atelier in het Begijnhof van Gent met zijn vriend C. Permeke (1886-1952). Als zoon van een slager werd Ingels vooral bekend omwille van zijn dierenfiguren.

© RIE

Nog een heel schoon standbeeld: “Tijgers betwisten een prooi” van kunstenaar graaf Jacques de Lalaing. Dit beeld wordt beschouwd als een van de hoogtepunten van de Belgische animalier-beeldhouwkunst. Jacques de Lalaings studie voor de beeldengroep gaat terug naar het midden van de jaren 1880 toen hij werkte aan een project voor een verlichtingsmast, tentoongesteld op het Brusselse Salon van 1887. Het beeld werd door de Brusselse bronsgieterij Fonderie Nationale des Bronzes in brons gegoten.
In 1910 kocht de stad Gent deze bronzen groep voor het Museum voor Schone Kunsten. Op 11 april 1950 keurde het College van Burgemeester en Wethouders van de stad Gent de plaatsing goed in het Citadelpark.

© RIE

Ik kon het niet laten om ook deze prachtige boom te fotograferen …

© RIE

Dit beeld stelt de schilder Emile Claus (1849-1924) voor, met een schilderspalet in zijn hand. Het is gemaakt door Yvonne Serruys.
Aan beide kanten van de kunstenaar wordt een kunstwerk van hem afgebeeld: ‘De Boomgaard’ en ‘De Vlasgaard’. In het begin van zijn carrière is hij beïnvloed door Renoir en Monet. Later werd hij kopman van het impressionisme in België. Het beeld staat tegenover de plantentuin.

Van bij het Emile Claus beeld, moesten nog maar gewoon de straat oversteken en we waren ter bestemming …
Nog een mooi zicht op de vijver, het begin van de plantentuin bij en de Gentse Universiteit … en daar … het GUM

© RIE

Op de muurschildering van Street Art na, ziet het er echt niet naar uit dat in deze “blokkendoos” een Museum gevestigd zou zijn …

© RIE

Maar je bent er wel ècht WELKOM !

En wij kunnen je dit museum ècht aanbevelen. Het is prachtig opgevat in verschillende aspecten van de manier waarop onderzoekers de wetenschap beoefenen. Op zoek naar de – of, beter gezegd – een waarheid. Want die is misschien maar voorlopig: verder onderzoek kan altijd nog aantonen dat er meer is, dat het anders is dan eerst gedacht …
Van CHAOS met TWIJFEL op zoek naar een MODEL dat dan langs alle kanten wordt ge-METEN
Daarbij komt VERBEELDING heel goed van pas. Maar ook KENNIS en ervaring. Een stevig NETWERK kan daarbij ook helpen, want bij collega’s kan je dan even je “beVINDingEN” gaan toetsen.

AANBEVOLEN !!!

Er wordt haarfijn uitgelegd hoe onze wetenschappers te werk gaan, over wat voor talenten ze moeten beschikken, welke gaven zij moeten gebruiken en ontwikkelen, om hun onderwerpen “tot op het bot” te kunnen analyseren.

Net zoals detectives op zoek gaan naar de schuldigen, gaan zij op zoek naar de oorzaken, de bron van het probleem, van de “kwaal”.
Vooraleer zij een “diagnose” stellen trachten ze te vinden hoe de zaak/zaken in elkaar zit/ten …
zoals ze nu trouwens al maanden doen met die corona/covid-19 !
Volharden en koppig doorgaan en vooral …

“blijven twijfelen”: de basis van wetenschap

Vooraleer we – een stukje te voet en dan met tram 1 –
naar het Dr. Guislain Museum gaan …
nog vlug een foto van de muurschildering van ROA
weer zo’n bewonderenswaardige “anonieme kunstenaar”
maar deze is wel een “onbekende” Gentenaar !!!
En … DankUwelllMersie!!! aan Mijne Maat Marc Staelens, die mij hier alweer uit de nood heeft geholpen …

© RIE
14
A NEW DAY IS BORN
1 Comment

Buurtspoorwegmuseum Schepdaal – Zondag 25 oktober 2020

De tijd gaat snel … ’t is verdomme al meer dan een maand geleden dat ik dit “verslagje” van dit fijn museumbezoek in RIEke BLOGt wou plaatsen …

© R.I.E.

Eerst en vooral : DankUwelllMersie!!! Chris, voor de uitnodiging die je ons op de Toêllesse Brussels bezorgde.

Ne gielen uëp lierlinge van de Toêllese Brussels 2019-2020 op wandel ba Menneke Pis

Het weer was herfstig … strakke wind en grijze lucht … maar, we hadden geluk: het regende niet. Met mondmasker aan een museum bezoeken is nu al wel dagelijkse kost, maar het Buurtspoorwegmuseum in Schepdaal verdient beter : het is voor een groot deel in open lucht en we kruisten amper een paar koppels, waarvan één met kind …

© R.I.E.

Dit museum is er zo eentje, zoals er in ons land zoveel zijn: ondergewaardeerd !!! en het bestaat dankzij de inzet van gepassioneerde vrijwilligers !!!

Dus …
in de zomer nog meer dan in de herfst een bezoekje waard !!!

Spatscherm en mondmaskers konden niet beletten dat MIE&RIE (wij, dus) warm onthaald werden in het kantoortje aan de metalen trap. We kregen elk een gidstoestelletje (onder onze ogen ontsmet) en wat uitleg over het gebruik ervan en over waar het museumbezoek wordt aangevangen …

© R.I.E.

De eerste rijtuigen van de buurtspoorwegen werden door paarden getrokken, toen alle vervoermiddelen nog ecologisch verantwoord waren😉
Maar later werden stoommachines gebruikt.
In dit eerste gebouw werden we ook daarover direct wat wijzer :

© R.I.E.

Ook in de volgende zalen hebben we nog heel wat bijgeleerd over onze Belgische (buurt)spoorwegen …

© RIE –

Zo zag de voorloper van “de kèsttram” (zoals ze “de kusttram” aan ’t zeitje uitspreken) en er was een belangrijke “spitsvondigheid”, die ons eerst was ontgaan: de kleppen opzij van de locomotief (je ziet de scharnieren) dienden om het opvliegen van de damesrokken door de luchtverplaatsing te vermijden.

© RIE

Er werd toen ook uiteraard een verschil gemaakt tussen “rijke en arme” passagiers: 1ste klasse, 2de klasse, zelfs 3de klasse in sommige rijtuigen.

© RIE

Ik ben zelf ook nog met “de boerentram” naar Brussel gereden. Maar dat was later, met kabels boven de sporen, niet meer met stoom. Als kind noemden wij die tram “de poetah”: dat was het geluid dat die trams maakten als de “chauffeur” claxonneerde.
By the way, het woord “chauffeur” dateert uit de tijd van de stoomtreinen: de bestuurder moest het water in de machine “chaufferen” om er stoom uit te krijgen.

Ik herinner me ook maar al te goed dat die langs “de hoerenstraatjes” reed aan het Noordstation. Als jonge gast loerden we maar al te graag naar de ramen met “de rode lichtjes”. De begeleider toeterde soms op zijn klaroen om ons te doen schrikken …

© RIE

De tickets die hij verkocht doorstreepte hij met zijn potlood

RIE

En zo gingen de jeugdbewegingen op kamp met de “kampeerrijtuigen”

© RIE

Er werden ook niet alleen passagiers mee vervoerd, maar ook allerlei pakjes: kleine en grote. Zelfs paarden konden mee, zoals tijdens de oorlog.

© RIE

Kortom …
Het Buurtspoorwegmuseum is een uitstap meer dan waard !

5
A NEW DAY IS BORN
0 Comments

Maandag 22 juni 2020

De Zomerzonnewende …

… is nog maar pas voorbij … 20 juni 2020 was dat, om 21:44.
Feitelijk was dat om 23:44, want met al dat Europees “gepruts” aan het “uur” klopt dat allemaal niet meer helemaal. Normaal valt een zomerzonnewende op 21 juni, maar in schrikkeljaren is dat al eens wat vroeger: op 20 juni.

De dagen worden meteen korter.
Stilaan verlaat het licht ons weer.
Tot …

De Winterzonnewende …

… ook Midwinter of Wintersolstitium (Zonnestilstand) of Joele (Yule) genaamd. Dat is dan de kortste dag van het jaar, wanneer de nacht op zijn langst is. Meestal op 21 december ( maar in de een of twee jaren voorafgaande aan een schrikkeljaar valt die soms op 22 december). Dit jaar zal dat zich op 21 december om 10:02 voltrekken.

De zonnewende

 (Latijn: solstitium oftewel zonnestilstand) is de gebeurtenis waarbij de zon, gezien vanaf de aarde, haar noordelijkste of zuidelijkste positie bereikt.
De zon staat dan recht boven een van beide keerkringen: 
de Kreeftskeerkring in het noorden of de Steenbokkeerkring in het zuiden. Naarmate de zon schijnbaar in de richting van de Kreeftskeerkring beweegt, worden de dagen op het noordelijk halfrond langer en op het zuidelijk halfrond juist korter. Wanneer de zon schijnbaar naar de Steenbokskeerkring beweegt, is dit andersom. Deze schijnbare beweging keert letterlijk om op het moment van de zonnewende. Het middelpunt tussen beide punten wordt bereikt als de zon precies loodrecht boven de evenaar staat. Er is dan sprake van een equinox of dag-en-nachtevening. Dag en nacht zijn dan overal op aarde even lang.

Midzomer

De viering van midzomernacht werd in vroegere tijden gelinkt aan de zomerzonnewende. De mensen geloofden dat planten op midzomer geneeskrachtige en magsiceh krachten hebben en hiervoor plukten ze op deze nacht. Vreugdevuren werden ontstoken om zich te beschermen tegen de duistere krachten waarvan werd geloofd dat ze vrij spel hadden vanaf het moment waarop het aantal uren daglicht opnieuw afnam.

In de Saksische traditie en onder aanhangers van hedendaagse natuurreligies zoals wicca, paganisme en hekserij wordt op de dag van het zomersolstitium, 21 juni, het lithafeest gevierd als tegenhanger van het midwinterse joelfeest. 

Afhankelijk van landstreek en/of precieze geloofsovertuiging staat het lithafeest met name in het Verenigd Koninkrijk, Ierlans en Scandinavië ook wel bekend als Feil-Sheathain (Iers), JaniAlban HefinJuhannus (Fins), Midsommarafton (Zweeds), Sankt Hans (Deens) of Saint John’s Eve (Engels).

In Litouwen wordt Joninės gevierd tijdens midzomer. Dit werd in het verleden onder andere op de Raganų kalnas (heksenheuvel) gevierd. In Rusland kent men Иван-Купала (Ivan Koepala) en in Polen Noc Kupały of Noc Świętojańska. In Letland viert men Jāņi.

In Zweden, Finland en Estland wordt midzomeravond beschouwd als het grootste feest van het jaar, alleen vergelijkbaar met Walpurgisnacht, Kerstavond en Nieuwjaar. 

In Groot-Brittannië is de verwelkoming van de zomerzon tijdens het solstitium van 21 juni uitgegroeid tot een traditioneel festijn waarvoor duizenden geïnteresseerden zich gedurende de nacht van 20 op 21 juni verzamelen rond het prehistorische steencirkel-monument Stonehenge op de Salisbury Plains, dicht bij het dorpje Amesbury in het graafschap Wilthire. Stonehenge, het neolithische monument op de vlakten van Salisbury in het Engelse graafschap Wiltshire. Ieder jaar op 21 juni verschijnen de eerste stralen van de opkomende zon hier, gezien vanuit de steencirkel, precies vanachter de reusachtige Heel Stone.

Midzomer en de Kerk

In de VIIe eeuw waarschuwde Sint-Eligius de inwoners van Vlaanderen, die nog maar pas waren bekeerd tot het christelijke geloof, voor het heidense zonnewendefeest. Christenen mochten niet deelnemen aan deze feestelijkheden. Later werd dit feest verchristelijkt tot de feestdag ter ere van de geboorte van Johannes de Doper op 24 juni.

Net als de zomerzonnewende werd ook de winterzonnewende “gerecupreerd” door de Kerk om er op 24 december het Kerstfeest van te maken, met een Middernachtmis als overgang naar Kerstmis.

Ook in Nederland is het feest (of: de nacht) van Sint-Jan (24 juni) bekend.
In Laren, in de provincie Noord-Holland vindt jaarlijks op de zondag het dichtst bij 24 juni de Sint-Jansprocessie.

3
A NEW DAY IS BORN
2 Comments

Alles goed ?!?

dinsdag 16 juni 2020

Alles goed
is veel gezegd …
als je al jaren pillen slikt
tegen hoge bloeddruk
tegen cholesterol 
tegen allerlei allergieëndan
is “Alles goed” al lang niet meer correct.
Maar er is wel redelijk veel dat wel in orde is … dus …
OoooKéééy !!!

Schrijven …

is goed ! voor een die ’t doet
ik doe tegenwoordig ook af en toe mijn best
om wat meer op mijn blog (https://rieke.brussels) te plaatsen
(soms copy-paste en bewerk ik mails zoals deze)
maar …
ben een beetje geremd …
door een soort van e-analfabetisme …
(gebrek aan kennis van de vele mogelijkheden)
waar mijn petekind en de andere neefjes soms mee lachen …
omdat zij “sont tombé dans la marmite” …
toen ze geboren werden uit zeer intelligente papa’s en mama’s …
die al lang aan ’t kompjoeteren waren voordat zij geboren werden.

Erfenissen

Mijn mama
was maar een “vendeuse in den Innovation” …
met diepe trekjes van een “gandarm” …
naar de buitenwereld toe: “toffe madam” …
maar thuis …
een “rotwijf”!
Na de brand van de Innovation, werd ze “présentatrice” …
voor de scheerapparaten van Braun …
voor de kastrollen van Tilsit …
voor de eerste snelkookpannen en …
voor de eerste SEB friteuses …
die ze op het voedingssalon verkocht als broodjes …
terwijl ze die eigenlijk zelf niet in huis wou.

Mijn papa
was beroepsmilitair, adjudant-chef, krijgsgevangene, oorlogsinvalide, …
lieve alcoholieker, getraumatiseerd door alle gemiste kansen in zijn leven.
Toen hij, na vijf jaar gevangenschap, terug naar huis kon …
had zijn moeder alles wat aan hem deed denken verkocht …
want “hij ging toch niet levend terugkomen”!
Ze had hem al naar ’t legere gestuurd toen hij 15 was …
om hem “uit de voeten” te hebben toen ze hertrouwde …
nadat haar eerste man, Henri Vandenberghe, chef-kok in Bailleul, overleden was.
Zo moest ze Jacques niet meer “onderhouden” en “opvoeden” …
daar werd in het leger voor gezorgd …
en zelfs zijn studies waren betaald.Toen hij “groot” genoeg was, volwassen, toen dus 21, om zelf te beslissen …
kon dat niet, want hij zat vast in een kamp in Duitsland.

Maar goed …

Dus …
met Rie = everything OoooKéééy …
met Mie ook : ze komt net terug binnen van te gaan joggen
en ik ga straks naar Kampenhout …
naar wat ik al lang voor de “halve lockdown” al
de “Permanentie Peeters” noemde :
oldtimers van de Jeanneke’s Boys samen …
Raf, Michel (de Slisse), Marc (de Vosse), Marc (de Ponch), Leo (de Zwette) …
heel blij van elkaar eindelijk nog eens in ’t ècht terug te zien …!!!…
oesje !!!
er zal zeker nogal wat geZwetst worden over Leopold II
en het racisme …
en dat wij braaf doe wat àl onze Ministers èn virologen voorleggen
en dat we nog altijd geen regering hebben …
en nog zo van die zaken …

Dikke Beize van RIEke van MIEke

7
A NEW DAY IS BORN
2 Comments

Leerling leert Meester

“RIEke BLOGt”
Gisteren kreeg ik een sessie “Wegwijs in het Bloggen” van een oud-leerling van mij. Dat gaf me een heel fijn en tegelijk raar gevoel. Misjel was nog altijd dezelfde “maft” als toen ik hem les gaf in het begin van de jaren ’70 aan het Koninklijk Atheneum Asse. Je kan je niet inbeelden wat zoiets met je doet, als een oud-leerling zijn oude leraar komt uitleggen hoe hij zijn weg kan vinden in het labyrint van een WordPress blog.

“RIEke BLOGt”
Het is vlugger gezegd dan gedaan.
Net als met alle andere computertoestanden ben ik autodidact. Ik hoor bij die generatie die nog leerde “blind typen” met een houten bakje over mijn vingers terwijl ik op de mechanische toetsen drukte van een oude typmachine en terwijl ik richting schoolbord keek, waar een map hing van een toetsenbord. Je weet wel, zo van die rollen, die vooral gebruikt werden om landkaarten op te hangen voor het zwarte bord.

Bon. Ik ben eigenlijk al blij dat ik een tekst kan typen, die dan zwart op wit op het scherm verschijnt. Maar ik zou zo graag meer kunnen doen met dat ding: illustraties toevoegen, andere lettertypes gebruiken, grotere en kleinere letters, … Voor die snotapen van 40 à 50 jaar is dat allemaal zo vanzelfsprekend. Ze zijn er ook mee geboren. “Ils sont tombés dans la marmite”, zoals Obelix in de “potion magique”. Maar voor zo’n nog redelijk jonge “ouwe” is dat geen kattenpis.

Enfin, “RIEke BLOGt” verder …
En met de uitleg van gisteren kan ik al iets meer dan voordien. Ik weet vooral al beter wat ik waar moet zoeken. “Pages”, “Appearance”, “Widgets”, … ze hebben nog veel geheimen voor mij, maar ik heb de indruk dat ik ze die geheimen allemaal ga ontfutselen … als ik genoeg tijd kan vrijmaken om op zoektocht te gaan …

En dat …
is dan weer een ander probleem.

12