De beschermde merknaam

“BROSELLA”

het Festival en de Taverne

Het was in het jaar 2004 van onze tijdrekening/jaartelling.

De Brasserie of Taverne BROSELLA, aan het Martelarenplein, gebruikt sindsdien de “beschermde naam” van een organisatie die al sinds 1977 culturele activiteiten organiseert en sinds 1986 dankzij de vrijwilligers van de VZW “De Vrienden Van Brosella” en de ASBL “Les Amis De Brosella”, die datzelfde jaar, maar wel iets vroeger dan de Brasserie de naam liet beschermen …
Dat deze drank- en eetgelegenheid en de Brouwerij Haecht de naam BROSELLA toch gekozen hebben, terwijl ze goed wisten dat het BROSELLA Festival al lang bestond, aangezien ze er frisdranken en wijnen leverden, is dus niet correct.
Het getuigt niet van veel respect.

Ze konden natuurlijk niet weten dat de naam beschermd was …
maar hoe dan ook, gaat het hier eigenlijk om  “illegaal gebruik van een beschermde merknaam !”

Maar wat doe je daaraan ?
Als je de middelen niet hebt om een wettelijke procedure in gang te steken.
Waarvan je niet weet hoelang ze zal duren en hoeveel ze je zal kosten …

In 1977 werd het eerste festival BROSELLA Folk & Jazz georganiseerd in het Groentheater in het Ossegempark (aan het Atomium) te Laken. Ondertussen telt dit gratis festival jaarlijks (afhankelijk van de weersomstandigheden) tussen de 20.000 en 30.000 bezoekers

In 1993 organiseerde BROSELLA de eerste BROSELLA GUITAR SHOW. Dit groeide uit tot een jaarlijks evenement voor luthiers, instrumentenbouwers en verzamelaars van allerlei snaarinstrumenten. De BROSELLA GUITAR FAIR (zoals het later genoemd werd) deed jaarlijks op de derde zondag van oktober haar deuren open … Maar het “Internet killed the guitar fairs”

In 1994 organiseerde BROSELLA de eerste DJANGOFOLLLIES, die gedurende jaren uitgroeiden tot een festival dat plaats greep in een dertigtal verschillende locaties over het hele land: zowel in BRUSSEL als in VLAANDEREN als in WALLONIË.ALLEMAAL NIKS TE MAKEN MET EEN BRASSERIE DUS !!!

De originele uitbater had beloofd van de naam van het etablissement te veranderen, maar ondertussen werd de zaak overgenomen en doet men rustig verder !
Dit leidt nog steeds tot verwarring !!!
BROSELLA IS GEEN TAVERNE waar ’s vrijdags vrijgezellenavonden worden georganiseerd …

1

I remember …
that beautiful concert of …

Three Guitars … 

Het album werd in de US bij Chesky Records uitgebracht in juli 2003 en was pas in 2004 in Europa te verkrijgen.
In juli 2005 zaten ze al op het podium van BROSELLA Folk & Jazz voor een uniek concert in België: een première !!!

Larry Coryell – Badi Assad – John Abercrombie

inderdaad … Larry Corryell (02/04/1943 – 19/02/2017), Badi Assad (23/12/1966 – …) & John Abercrombie (16/12/1944 – 22/08/2017) 
… … … (dus John overleed één jaar na Onze Nationale Toots !!!)

De foto bij de affiche hierboven geeft heel goed de karakters weer van deze fantastische artiesten …
links: Larry Coryell met een fijne glimlachende blik,
in het midden: Badi Assad met een uitbundige lach,
rechts: John Abercrombie, de stille, die precies niet gelooft wat hij hoort.
3 grote talenten, artiesten, muzikanten en ook 3 buitengewoon aangename mensen om mee te werken.

Merci FA !!!
(FA = Françoise-Emmanuelle Denis
… zie verder)
car c’est grâce à toi
que le publique de Brosella
a été enchanté de vivre cette belle expérience musicale.

photos taken at the soundcheck @ BROSELLA on Sunday 10 July 2005 … 
preparing their unique concert in BELGIUM …

Tijdens het optreden liet Larry Coryell plots zijn twee kompanen alleen verder spelen: hij ging zelf even van het podium om vooraan te gaan luisteren “hoe het klonk”. Hij ging dan onmiddellijk weer het podium op en zei onderweg: “Henri, wonderful sound, nice audience” en nog geen minuut later waren de Three Guitars weer met drie.

Voor wie “iets” meer wil weten over de 3 artiesten afzonderlijk :

Badi Assad

Badi Assad is een Braziliaanse singer-songwriter en gitarist. Ze speelt voornamelijk jazz en folk. Ze werd geboren op 23 december 1966 in de staat São Paulo, maar ze groeide op in Rio de Janeiro totdat ze twaalf werd. Ze komt uit een muzikale familie: haar vader, Jorge Assad, is van Libanese afkomst en speelt mandoline en haar twee oudere broers, Sérgio en Odair, spelen allebei gitarist en treden samen op onder de naam Dou Assad. Op veertienjarige leeftijd begon Badi Assad gitaar te spelen. Ze studeerde klassieke gitaar aan de University Conservatory in Rio de Janeiro en ze won de “Concurso Jovens Instrumentistas do Rio de Janeiro” (Young Instrumentalists Competition of Rio de Janeiro) in 1984. In 1986 begon ze haar professionele carrière met het “Guitar Orchestra of Rio de Janeiro”. In 1987 werd ze op het “International Villa Lobos Festival” uitgeroepen tot beste gitarist van Brazilië. In datzelfde jaar speelde ze in Europa, Israël en Brazilië onder de naam “Duo Romantique” met de Brusselse gitarist Françoise-Emmanuelle Denis, die tevens productrice en artistiek directeur is van het Brusselse GHA Records (zie verder). Het is aan haar te danken dat we dit exclusief optreden op BROSELLA Folk & Jazz 2005 hebben kunnen waar maken. Badi Assad zingt zowel in het Engels als in het Portugees. In 1995 werd ze door het blad Guitar Player verkozen tot “Best Acoustic Fingerstyle Guitarist”. De lezers van dat blad verkozen haar album “Rhythms” tot “Best Classical Album of the Year”. Ze staat bekend om haar eigenzinnige en bijzondere vertolkingen van nummers van componisten als Geroge Harrison, Egberto Gismonti en Ralph Towner. Zo covert ze op het album “Chameleon” (1998) “While My Guitar Gently Weeps” van The Beatles. Op datzelfde album speelt ze echter voor het eerst ook eigen nummers. Tussen 1998 en 2001 stopte ze noodgedwongen met optreden naar aanleiding van een neurologische aandoening, die het haar vrijwel onmogelijk maakte om gitaar te spelen. Nadat ze helemaal genezen was nam ze in 2003 samen met Jeff Young een album op, getiteld “Nowhere“.
Naast Larry Coryell en John Abercrombie speelde ze ook al met Pat Metheny.

GHA Records, le label de la guitare depuis 1988 !

Consciente d’avoir partagé des moments de musique privilégiés
d’une inestimable qualité avec des guitaristes exceptionnels,
j’ai le sentiment d’avoir contribué à écrire
une page importante de l’histoire de la guitare.
Je suis reconnaissante à tous ces artistes
d’avoir été leur partenaire dans l’aventure particulière
que représente un enregistrement musical.
Ces guitaristes m’ont confié le soin d’immortaliser
leur talentet leur répertoire,
faisant du label GHA le dépositaire
du fruit de leur mission de musicien.
Cela me donne plus que jamais la volonté
d’en être l’ambassadrice auprès des générations
actuelles et futures.

John Abercrombie

John Abercrombie was een Amerikaanse gitarist (elektrische en akoestische gitaren en mandoline) geboren te New York op 16 december 1944 en overleden op 22 augustus 2017. Hij speelde zowel jazz (postbop, progressieve jazz), folk en rock. Hij groeide op in greenwich, Connecticut en begon op zijn veertiende gitaar te spelen. Hij studeerde gitaar en harmonieleer aan Berklee College of Music te Boston. Zijn carrière begon hij in 1967 als gitarist in de band van blues organist Johnny ‘Hammond’ Smith. In 1969 speelde hij in de groep Dreams samen met Michael en Randy Brecker en werd tevens een veelgevraagde sessie-muzikant. Hij speelde mee op plaatopnames van onder meer Gil Evans en Gato Barbieri en maakte regelmatig deel uit van de groep van Chico Hamilton.
Als gitarist van de groep Spectrum van drummer Billy Cobham begon hij bekender te worden. In 1974 kwam zijn eerste plaat uit bij ECM: “Timeless”, met Jan Hammer (keyboard) en Jack DeJohnette (drums). Er zouden er nog vele volgen. In 1975 kwam zijn trio Gateway (met bassist Dave Holland en DeJohnette) met de plaat “Gateway“. Met dit trio nam Abercrombie vier platen op. In 1979 richtte hij een eigen kwartet op, dat drie platen zou maken. Hij speelde vaak met DeJohnette samen (onder meer in diens groepen Directions en New Directions), evenals met gitarist Ralph Towner. Eind jaren tachtig en begin jaren negentig speelde hij in het kwintet van trompettist Kenny Wheeler.
John Abercrombie werd ook bekend met zijn trio’s met Marc Johnson en Peter erskine en met organist Dan Wall en Adam Nussbaum. In de band Baseline speelde hij met de Nederlandse contrabassist Hein van de Geyn en drummer Joe LaBarbera. Zijn laatste kwartet bestond naast hemzelf uit Mark feldman, Marc Johnson en Joey Baron.

Larry Coryell

Larry Coryell is geboren in Galveston op 2 april 1943 en overleed in New York op 19 februari 2017. Hij was een van de vele grote meesters op jazz gitaar. Hij nam meer dan 70 albums op in de afgelopen 35 jaar als bandleider en componist. Hij probeerde tal van instrumenten voordat hij overstapte op de gitaar. Zijn voornaamste invloeden werden Chet Atkins, Chuck Berry en Wes Montgomery. In 1965 speelde hij in het kwintet van jazzdrummer Chico Hamilton op het album The Dealer. In 1966 had hij zijn eigen band, Free Spirits. Zij speelden een mengeling van psychedelische rock en jazz. Eind jaren 60 en begin jaren 70 werd Coryell een van de meest gevraagde gitaristen in rock, jazz en andere muziekgenres. In die periode speelde hij mee met diverse rocksessies met onder anderen Jack Bruce, Jimmy Webb, The 5th Dimension, Charles Mingus, Billy Cobham, Chick Corea en John McLaghlin. De albums die hij in die tijd produceerde werden een mengeling van rock, jazz, Oosterse toonladders en een vrije vorm van improvisatie van klassieke riffs. In 1974 formeerde Larry Coryell The Eleventh Hoouse, de populairste fusionband uit die tijd. De band bestond uit onder anderen zijn goede vriend, de trompettist Randy Brecker.
In 1977 kwam er het album “Twin House” (bij Elektra) in duo met onze nationale Philip Catherine. In 1978 bracht Atlantic Records een tweede duo plaat van hen uit: “Splendid”.
Op 19 februari 2017 overleed hij onverwacht in zijn slaap.

I will never forget
what Larry Coryell said :

“Henri, it’s the first time since many many years, that I’ve come to a festival where you’re not going from one cage to another: taxi, plane, taxi, hotel room, taxi, backstage cabin, stage, … and then the same way backwards. Here, I felt free !!! I even went for a pee at the public toilets and the guy who was peeing next to me congratulated me for a wonderful concert …“

3

Hello Summer & Brosella
support young Belgian artists !!!

… as BROSELLA has been doing since many years (1977) …

Deze keer ging ik rechtsreeks – met de wagen – naar het Congrespaleis (gisteren nog met bus+tram+te voet) en parkeerde me aan een muur vol graffiti met belangrijke boodschappen in de buurt van het Centre Administratif. Op een zon- of feestdag kan dat zonder je “blauw” te betalen aan parkeermeters, vooral in een buurt vol kantoren, waar amper iemand woont, maar waar in een normale (niet-corona) week meer dan 300.000 mensen uit Vlaanderen en Wallonië naar Brussel afzakken om er hun boterham te verdienen.

Tja … ook deze schrijnende toestanden
maken deel uit van mijn Geliefde BRUSSEL

Mais bon …
On n’était pas venu pour ça !
Pil à 19h00 je rentrais dans la partie cloisonnée de l’esplanade derrière la Colonne du Congrès contrôlée par V-Security …
juste le temps de m’installer à côté de Monsieur le Président de l’asbl “Les Amis De Brosella”, mon Cher Ami Guy Trifin …

toen de eerste noten van het Brussels jazz kwartet RAHONA op het Hello Summer podium weerklonken.

RAHONA

Vier jonge muzikanten van verschillende uithoeken, die mekaar in Brussel aan het Konklijk Conservatorium en in verschillende jazzclubs ontmoetten. Brussel op zijn best, quà !!!
Joel Rabesolo werd in 1982 geboren te Antsirabe (Madagascar). Hij is gitarist, auteur, componist en arrangeur. Hij was amper 8 toen hij reeds op een “kabosy” speelde, een traditioneel Madagaskisch snaarinstrument. Hij wordt ook snel een meester in de typische ritmes van zijn geboorteland. Pas op 17 jaar wordt hij aangetrokken door jazz. In 2016 brengt hij, samen met Fabien Degryse, het alomgeprezen album “Softly” op Midnight Muse records uit. Lees het artikel in JazzHalo van onze goede Vriend Georges Tonla Briquet (https://www.jazzhalo.be/reviews/cdlp-reviews/f/fabien-degryse-joël-rabesolo-softly-g-tonla-briquet/).
Julien Marga komt uit Rijsel, waar hij les kreeg van Andry Ravaloson en Alexis Thérain. In 2012 komt hij naar het Conservatoire Royal de Bruxelles om er les te volgen bij Fabien Degryse en Victor Da Costa. Maar hij had reeds in 2011 zijn eigen kwartet gevormd en er twee albums mee opgenomen: “Rain Never Surrenders” (2015) en “Hypnosis” (2017). Hij behaalde ook reeds heel wat prijzen (Trophées du Sunside 2016, sélection ReZZo Jazz à Vienne 2017, Tonnerre de Jazz 2019, Cosmojazz Sacem 2019). 
Aan de contrabas vinden we een Luikenaar: Nicolas Puma werd verliefd op jazz in het algemeen en op de contrabas in het bijzonder, nadat hij de muziek van Charles Mingus had ontdekt. Zo belandde hij bij Nicolas Thys om het vak te leren. 
Lucas Vanderputten, geboren (1989) en getogen Brusselaar, teisterde al op jonge leeftijd een drumstel tot hij aan de privé school Jazz Bxl, les volgde bij “de groten der aarde”, Luc Vanden Bosch en Bruno Castellucci. Daarna schreef hij zich in aan het Conservatoire Royal de Bruxelles om er zijn talent nog bij te schaven bij Thomas Grimmonprez en Thierry Gutmann. En ook Lucas behaalde al heel wat prijzen ( “Four Of A Kind” : XL Jazz Contest 2015, Comblain Jazz Festival. “Theo Zipper 4tet” : XL Jazz Contest 2016. “Julien Marga quartet” : vainqueur des “Trophees du Sunside” 2016, “Tonnerre de jazz” 2019, “Cosmo Jazz Sacem” 2019).

& special guest: Manu Hermia

Manuel Hermia hoeven we in Brussel, België, Europa, … al lang neit meer voor te stellen. “De rode draad in het oeuvre van saxofonist en fluitist Manuel Hermia is de zoektocht naar een gefundeerde toenadering tussen culturen en stijlen, zowel muzikaal als filosofisch” staat er geschreven op de pagina’s van Jazz.Brussels (https://jazz.brussels/nl/community/manuel-hermia). Mnuel Hermia vertelde ons dat hij heel graag met die jonge gasten meespeelt ! en doet dat ook op hun eerste album, dat eigenlijk in mei al moest uitkomen … tja, corona en Rahona, dat gaat niet goed samen … Maar uitgesteld is niet afgelast : op 4 september 2020 wordt de release van de CD bij HomeRecords officieel !!!

Tijd om iets te drinken en/of te eten terwijl de technici op het podium alles klaar maken voor de volgende groep van Brussels Jong Geweld (iedereen weet nu wel dat Brussel daar zelfs tot in Antwerpen en Genk voor bekend staat, maar dat is het soort “geweld” waar de meeste Brusselaars ook niet van houden, maar dat weten ze niet aan de A’ndere kant van ’t Land)

Commander Spoon

zo te zien is dat hier toch allemaal rustig …???…
waar maken ze zich in Vlaanderen dan zo druk over ?
Over 4 of 5 sneutneuzen met een enorm gerek aan opvoeding ?
Maar goed …
we zullen dat onderwerp wel elders
(zie “Pollen & Sokken”) eens uitdiepen.

Commander Spoon is een jazzkwartet bestaande uit Pierre Spataro (saxofoon), Samy Wallens (drum), Florent Jeunieaux (gitaar) en
Fil Caporal (bas). In 2018 en 2019 brachten ze 3 EP’s uit en in februari 2020 volgde het eerste album, ‘Spooning’.
“De Brusselaars van Commander Spoon verweven hun eclectische waaier aan invloeden met een energieke jazzsound. Ze halen inspiratie uit zowel hiphop, R&B en elektronica als uit Afrikaanse en Braziliaanse muziek. … De voorbije jaren bracht de band maar liefst drie ep’s uit en bouwden ze aan een ijzersterke livereputatie. In 2020 verschijnt hun eerste full album via het Belgische W.E.R.F Records“: zo kondigde de AB hun concert en tevens CD-presentatie aan die – corona oblige – zoals zovele evenementen – uitgesteld werd …
Hopelijk kan het dan definitief doorgaan op 29 oktober 2020.

Belgische Band
met Brussels accent

De Gentse vzw “DEMOCRAZY“, die fungeert als bookingskantoor en agentschap voor Commander Spoon kondigt hen aan als volgt:
“Saxofonist en componist Pierre Spataro (Oyster Node, Rue des Pecheries) is actief in alle uithoeken van de Brusselse jazzscene, van jazz standards tot hiphop en elektronische muziek.
Ook drummer Sammy Wallens (Oyster Node) combineert invloeden uit jazz, pop, hiphop, elektronica en Afrikaanse grooves.
Gitarist Florent Jeunieaux speelt bij bands als Murmures, Geffrey Fiorese Tentet, La Chiva Gantiva, Aneta Nayan en Echt. Hij is bovendien studiomuzikant en maakt soundtracks voor kortfilms.
Bassist Fil Caporali heeft Braziliaanse muzikale wortels, en speelt sinds zijn verhuis naar Brussel in o.m. Margaux Vranken Trio, Aneta Nayan, Marie Fikry Oriental Jazz Project. Hij kreeg in 2016 de Toots Thielemans Jazz Award” (aan het Koninklijk Conservatorium Brussel).
Het is dus duidelijk : deze Belgische band
heeft een zwaar Brussels accent !

Pierre Spataro startte in 1985 met klarinet, sax en kamermuziek bij Robert Zaprazalka. Nadat hijeen master voor literatuur had behaald, studeerde hij aan het Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles bij Steve Houben.
Stichtte verschillende bands: “Oyster Node” samen met Samy Wallens; “Rue des Pecheries”, waardoor hij sinds 2007 ook met heel wat Belgische Hiphop artisten samenwerkt.
Samy Wallens begon zijn percussieve loopbaan bij Mamady Keïta om die in Brussel te vervolmaken bij Stephane Galland. Je vindt hem terug bij zowel jazz, pop, world als andere artiesten. Het is aan het Koninklijk Conservatorium Brussel dat hij zijn kompanen van Commander Spoon leerde kennen.
Florent Jeunieaux was als tiener al bedreivig in verschillende Belgische bands. Ook hij gradueerde aan het Brussels Royal Conservatory (in 2014).
Hij heeft verschillende stijlen onder de knie : jazz (Murmures, Geoffrey Fiorese Tentet, Commander Spoon, Po Boy’s), rock (La chiva Gantiva), pop (Aneta Nayan), experimental (Echt) en speelde al mee op een tiental albums, o.a. in België, Duitsland, Polen.
Fil Caporali studeerde aan de Universidade Livre de Música gepeterd door de Braziliaanse componist Antônio Carlos Jobim. Zijn muzikale loopbaan brengt hem over de Cantareira University (graduated in 2012) langs de actieve jazz scene in São Paulo’s, het Conservatório Estadual de Música (2013) tot hij (voorlopig?) aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel belandt. Onderweg speelde hij o.a. bij: Septeto S.A (2011- 2013), Leandro Brenner Trio (2011-2013), Samuel Pompeo quintet (2013), Soundscape Big Band (2012-2013), Speaking Jazz Big Band (2012-2013), Orquestra Jazz Sinfônica de Diadema (2013). Hij begeleidde ook internationale singers zoals de Amerikaan Michael Mayo en de Australische Liz Tobias (2013). Ook in de klassieke muziekwereld is hij geen onbekende, speelde bij Camerata Cantareira (2012-2013) en Orquestra de Contrabaixos Tropical (2013).
In 2014 verhuist hij naar Brussel, speciaal om er zijn master in muziek te behalen aan het Koninklijk Conservatorium of Brussels.
In 2015 ging hij tussendoor ook nog even op toernee door China met de vioolvirtuoos Liu Xing.
In 2016 kreeg hij dan Toots Thielemans Jazz Award in het KCB.

En, ik kan alleen maar zeggen dat al dit voorspel goed te horen was in de energieke uitstraling op het HELLO SUMMER BROSELLA JAZZ podium.

Dit was een schitterend initiatief !!!

DankUwelllMersie!!!

Goede Vrienden Van Brosella
Chers Amis De Brosella

42

Vrijdag 14 augustus: de temperatuur in deze zomerse hittegolf is eindelijk iets minder hoog. Ik heb afgesproken met een Goede Vriend (Luc Malcorps) om te gaan lunchen op het terras van restaurant “Chez Jacques” op de Vismarkt. De mosselen waren “comme d’hab”, even lekker als gewoonlijk en de bediening ook even vriendelijk en coronaproof als de vorige keer. 
En Vriendschap is de beste saus bij elke maaltijd. Gezellig keuvelen over van alles en nog wat: anekdotes en straffe verhalen tussen aperitief en hoofdschotel, verhalen over verleden, heden en toekomst van Brosella bij de koffie …

“Toeval bestaat niet” zegt men …
Maar toch … na de koffie en de ‘pousse’, aangeboden ‘par la maison’ kwam een andere Vriend (Roel Jacobs) toevallig langs dat terras voorbij.
Na de wederzijdse voorstellingen, zei Luc: “Het spijt me, maar ik moet gaan; moet mijn zoon nog naar zijn kot brengen; kan vanavond dus ook niet komen genieten van de BROSELLA XXS concerten in Hello Summer aan de Congreskolom; heb geen ticket; heb trouwens ook geen uitnodiging ontvangen. Ge moogt mijn stoel nemen”. Roel vleide zich neer met zijn wit wijntje tegenover mij aan het tafeltje op het terras en verteld, zoals alleen hij dat kan over Brussel in vele verschillende tijden: 400 jaar geleden, 500 jaar geleden, 600 jaar geleden; Egmont en Hoorn, Karel V, Bruegel, … Ik hing aan de lippen van die Vriend die voor mij ook de beste en interessantste gids van de BRUSSEL is.

En dan …
op naar … Hello Summer – Brosella Folk

Na het obligaat “bezoekje” aan het geklasseerd “monument” om te plassen tegen de Sint-Katelijnekerk, een van mijn vele “liefhebberijen” …

ging ik verder tee voet van Vismarkt naar Congreskolom en dat is wel een heel steile bergop … maar een mooie en interessante …
langs de plaats waar Multatuli heeft gewoond …

langs de St-Michiels en St-Goedelekathedraal.

Bergop of niet, om 16:00 vertrokken, was ik al om 16:30 ter plaatse.
Gelukkig was het ‘iets’ minder warm dan gisteren.
De ontvangst op de Esplanade aan de Congreskolom, door het personeel van Hello Summer was ‘stukken’ minder warm dan die van 6, 7, 8 & 9 augustus in het Groentheater, waarbij je de warme glimlach achter hun mondmasker kon voelen.
Ik was er te vroeg, OoooKéééy, maar …
Ik werd tegengehouden aan de ingang door 3 personen in uniform (zonder mondmaskers !!!) met de “five” in de lucht ten teken “STOP”:
“á dixsept heure monsieur”
“mag ik nog niet binnen?”
“á dixsept heures monsieur”
“ah, bon”
en ik draai me om en hoor achter mij :
”Tu vois Comment ils sont, ces flamands”
“Mo maske toch, mo mennekes toch” dacht ik dan, …
zocht een wat moeilijk te vinden schaduw op
en ging om 17:03 terug naar de “ENTRANCE” waar ik trachtte van mijn pasje tevoorschijn te toveren uit mijn iPhone, maar deze oude rakker doet wel zijn best, maar kan dat allemaal niet zo goed en zo snel als “de jeugd van vandaag”. Ik toonde mijn pasje van BROSELLA, maar dat had niet de verhoopte reactie. Ik vroeg dan wat bijstand om dat tocket op mijn iPhone te vinden … “je comprend pas le flamand, monsieur” …
ach, mijn Geliefde Brussel, “quand est-ce que tu apprendras à aimer tout le monde ?” Ik werd dan eerst naar de ticketbox gestuurd, waar een sympathieke jonge (waarschijnlijk een Vrij-Williger en geen Security Guy) mij uit de nood in hielp in zijn beste Nederlands, waarop ik hem – as we “Flamands” usually do – verder in het Frans te woord stond … Terug naar de “ENTRANCE” waar ik dan eindelijk binnen kon … dank zij het “vervang-ticket” dat die jongen me had bezorgd, nadat hij mijn gegevens had genoteerd.

De gulle lach waarmee Lua me opving veegde al die “entrance-stress” weg. Ze stelde me voor aan een vriendin, die ik blijkbaar toch al eens had gezien. We dronken een glas, babbelden wat en dan zocht ik mij een plaats in de schaduw onder een tent … wa achteraf een zeer goed idee zou blijken te zijn.

Ik zat nog wat te lezen in “De Bourgondiërs” van Bart Van Loo met de DJ muziek op de achtergrond tot Mon Ami Guy Trifin, Président de l’asbl “Les Amis De Brosella” bij me kwam zitten en kort daarna het optreden aanvatte op het podium. We begrepen niet goed wat, wie, hoe en waarom, want op het programma was de groep Tsoukina aangekondigd, maar er stond een andere band op het podium, namelijk MXDO  MetX Diaspora Orchestra. Fijne muziek, dat wel !

Op het einde van hun concert werd aan het publiek een “verfrissing” aangeboden …

die duurde niet lang, net genoeg om iedereen die niet onder de tent zat, een beetje nat te maken.
Gedurende de korte regenbui kon de groep GREEN MOON hun balans maken en toen ze daarmee klaar waren, stopte het met regenen en kon het muziekfeest verder gaan …

maar minder mensen voor het podium, want er bleven er veel onder het tentzeil zitten … en ze bleken niet ècht geïnteresseerd in de muziek … want het was daar een getater tegen de muziek op.

Ik vond dat zo triest, dat ik afdroop … Ik had nochtans een dikke boon voor GREEN MOON, had ze al in 2013 op BROSELLA Folk & Jazz een “carte blanche” aangeboden, waar ze een prachtperformance van hadden gemaakt, met Lorcan Fahy (violin, mandoline), Téo Crommen (guitar), Lucas Deru (double bass)
en SPECIAL GUESTS: 
1/ their Dads : Kieran Fahy (violin), Thierry Crommen (harmonica), Michel Deru (bagpipes),
2/ their teachers and friends : Steve Houben (saxophone), David Munnelly (accordion), Alexandre Tripodi (violin), André Klénès (double bass), eRno (piano), Jacques Pirotton (guitar), Jean-Pierre Froidebise (guitar), Antoine Rotthier (percussion), Colin Deru (bagpipe).

Nog voor hun optreden was Frédérique Dawans, manager/booker van de groep GREEN MOON bij ons komen zitten en kondigde ons aan dat hun volgende CD, die ze normaal al zouden voorgesteld hebben in mei, nu voorzien is voor 21 november 2020 bij MuziekPublique … allen daarheen !!!

Was het alleen door de regen … ??? … dat weet ik niet … maar
ik miste het aandachtige publiek van op een èchte BROSELLA Folkdag.

Zaterdag, 15 augustus 2020, HELLO SUMMER – BROSELLA JAZZ.
Hopelijk zonder regen !!!

14

Bram De Looze

Een jonge pianist die moeiteloos barok linkt aan de meest complexe avant-garde structuren en zich terloops nog eens waagt aan uitgepuurde improvisatie.

Jazz tussen klassiek en improvisatie !

Naarmate Bram De Looze’s discografie en ook zijn nationale en internationale connecties in omvang toenemen, wordt het steeds duidelijker hoe persoonlijk zijn muziek is. Hij slaagt erin om een innerlijke drang te combineren met een uiterlijke nieuwsgierigheid. Zijn muziek is niet enkel cerebraal maar ook verfijnd en bedachtzaam. Hij zoekt steeds naar nieuwe manieren om zich te uiten, en experimenteert met de belangrijkste ingrediënten van melodie, harmonie en ritme.

Als lid van het Belgische LABtrio, dat hij op 16-jarige leeftijd, samen met Lander Gyselinck (drums) en Anneleen Boehme (contrabas) mee oprichtte, maakte Bram De Looze (°1991) onmiddellijk indruk met zijn unieke combinatie van technische vaardigheid en maturiteit. In een generatie vol talent kon De Looze zijn plaats opeisen. Een beurs om te studeren aan de hoog aangeschreven New School For Jazz And Contemporary Music in New York opende de weg naar meer internationale bekendheid.

Bram De Looze was al te gast bij BROSELLA in februari 2012 met het LABtrio op een lunchconcert in de Kunsthumaniora Brussel in de reeks Broodje Brosella.
In juli van datzelfde jaar speelde hij op de Royal Palm Stage van Brosella Folk & Jazz met Nicolas Kummert Voices :
Nicolas Kummert: saxophone, vocals; Hervé Samb: guitar, vocals;
Bram De Looze: piano; Nicolas Thys: double bass, vocals;
Lionel Beuvens: drums
En in 2015 was hij aan de piano bij de avant-première van het nieuwe project van Antoine Pierre : “Urbex”
Antoine Pierre (drums), Félix Zurstrassen (electric bass guitar),
Frédéric Malempré (percussions), Toine Thys (tenor & soprano saxophone,
bass clarinet), Jean-Paul Estiévenart (trumpet), Bram De Looze (piano),
Bert Cools (electric guitar), Steven Delannoye (tenor saxophone).

Bram De Looze nam ons helemaal mee in zijn wereld tussen klassiek en jazz met gestructureerde motieven en geïnspireerde improvisaties.
Een aparte sfeer … een persoonlijke, eigenzinnige stijL

Zàààlig !!!

Pauline Leblond Trio

De BPC (Brosella Programme Commission) had aan Pauline Leblond voor de “normale” uitgave van het 44ste BROSELLA Folk & Jazz festival een “carte blanche” aangeboden … maar het mocht niet van Miss Corona.
Ik vermoed – en hoop – dat ze haar “project” voor de “uitgestelde” uitgave van het festival nog mag laten rijpen tot BROSELLA – hopelijk !!! – in 2021 die 44ste uitgave kan laten doorgaan. Ondertussen werd ze op deze BROSELLA XXS voorgesteld met een trio formule.

Dit trio biedt je een frisheid door standaarden te herinterpreteren en persoonlijke composities voor te stellen, de afwezigheid van een harmonisch instrument brengt ruimte; een rust die nodig is om te luisteren naar de verschillende muzikale stemmingen die de drie muzikanten bieden. Een permanente dialoog die soms het ritmische aspect van elk van de instrumenten, soms de klankkleuren, soms de harmonische en melodische kleuren in het daglicht stelt. In een kleine groep als deze heeft iedereen een plaats om de tijd te nemen om zich uit te drukken en zich te ontwikkelen. Samen, creëren ze een adembenemende energie.
Bezetting :
Victor Foulon : contrabas
Matthias de Waele : drums 
Pauline Leblond : trompet

Aka Moon

Sinds hun debuut in 1992 is het vernieuwende trio Aka Moon niet meer weg te denken uit de Belgische jazzscene. Hun verfrissende aanpak van de jazz geeft het trio een heel bijzondere stijl. Sinds hun eerste ontmoeting met de Aka Pygmeeën in 1992 heeft Aka Moon hun aandacht gericht op verschillende Afrikaanse, Indiase, Noord-Afrikaanse, Cubaanse, Arabische, Afro-Amerikaanse en Europese tradities. Aka Moon’s unieke plaats in de hedendaagse muziekscene is te danken aan het feit dat ze, ongeacht welke trend, kunst combineert met muzikale knowhow. Aka Moon jongleert met polyritmes en polyfonie. In trio of grotere formaties kruisen ze elkaar op een caleidoscopische en ongrijpbare manier, waardoor een niet te classificeren, transcendente en kosmische wervelwind van muziek ontstaat. Ze hebben meer dan 20 albums uitgebracht, in meer dan 30 landen gespeeld en samengewerkt met ’s werelds meest virtuoze muzikanten, choreografen en artiesten.

Wereldpremière !!!

We zijn blij hen te mogen verwelkomen voor hun allereerste concert met hun nieuwe album dat in april is uitgebracht: Opus 111.

Release concert van het gloednieuwe album : OPUS 111 !

De Pianosonate nr. 32 op.111 (1821-22) is niet alleen een van Beethovens meest emblematische werken, maar ook een manifest van radicale moderniteit. De vernieuwingen die hij voorstelde, met name op het gebied van ritme, lieten de meeste tijdgenoten van de componist verbluft. Het trio deed voor de gelegenheid beroep op drie sterke muzikanten : de zanger Fredy Massamba, met zijn krachtige stem; de rijzende ster van de Portugese accordeon João Barradas, die moderniteit toevoegt door zowel akoestische als elektronische instrumenten te bespelen; en de pianist Fabian Fiorini.

Bezetting :
Fabrizio Cassol (alto saxofoon) 
Michel Hatzigeorgiou (elektrische bas)
Stéphane Galland (drums)
+ GASTEN
Fredy Massamba (stem) 
Fabian Fiorini (piano) 
João Barradas (accordeon)

BROSELLA XXS 2020 coronagewijs

Met een zalig gevoel en fier op wat de Nieuwe ploeg van BROSELLA heeft verwezenlijkt in deze tijden van coronamiserie … slenterde ik het Ossegempark uit. Ik was nog graag een spaghetti gaan eten Bij Pee Klak In De Patatezak … maar ook daar heeft corona een stokje tussen gestoken.

Wat De Vrienden Van Brosella en Les Amis De Brosella
van 6 tot 9 augustus 2020 hebben voor mekaar gebracht,
was een CADEAU voor iedereen die er mocht bij zijn: de muzikanten, de techniekers, de logistiekers, die eindelijk nog eens “mochten werken” … de Brosella Volunteers, die zich toch weer fantastisch hebben ingezet voor HUN festival !!! Het publiek dat kon genieten van een schoon programma !!! Spijtig genoeg met maximum 200 gezeten in een openluchttheater waar gemakkelijk 1.000 mensen aan “a-social physical distancing” hadden kunnen doen.

Mijn hartelijk
DankUwelllMersie!!!
aan iedereen die dit heeft mogelijk gemaakt

32

BROSELLA KIDSconcert

Naar jarenlange traditie hebben De Vrienden Van Brosella ook in deze BROSELLA XXS 2020 special in coronatijden voor de BROSELLA KIDS gezorgd. Ik was wel heel benieuwd hoe ze dat aan boord gingen leggen, aangezien er moest rekening gehouden worden met de “coronaregels”. Spelletjes, schminkateljee en gevarieerde workshops waren deze keer niet mogelijk. Het was dus ook voor de BROSELLA KIDS een door corona sterk “geamputeerde” versie.
Maar wel een schitterend concert voor ouders en kinderen !!!

Blue MockingBirds

Zes Brusselse muzikanten trokken in februari 2019 naar New Orleans, de bakermat van de jazz. Zo gefascineerd waren ze door de jazz van de bruisende jaren ‘20. Ze doken met veel enthousiasme in de typische Louisianian lifestyle en speelden samen met lokale muzikanten in de straten van de French quarter en in verschillende Jazz clubs en werden verschillende keren gevraagd om op te treden in een club op de befaamde Bourbon street. Toen ze aan de talentvolle Engelse zangeres en muzikante Leonie Evans uit Kent vroegen om hen te vervoegen, zei deze meteen toe. De symbiose tussen de zeven muzikanten was verbluffend en samen richtten ze de Blue MockingBirds op. In november 2019 reeds, namen ze hun debuutalbum op. Het resultaat is “Out of the Nest”, een ode aan New Orleans. Een plaat die, net als de stad, twijfelt tussen uitersten: deugd en verdorvenheid, traditie en avant-garde. Dit album geurt naar specerijen en dompelt je onder in het troebele water van de Mississippi.

De Bandleider kondigde de nummers aan en gaf er wat informatie over in drie talen door elkaar = the way we like it at Brosella. Hij stelde de muzikanten op humoristishe manier voor: “… komt helemaal uit Vorst”, “all the way from Ixelles”, “nous vient droit de Schaerbeek”. Maar de zon sloeg zo hard op het podium van BROSELLA XXS 2020 in het Groenteater dat het daar niet langer uit te houden was: de klarinetist zei “dat hij zeker wel een ei kon bakken op zijn instrument”. Ze kregen dan ook van de organisatoren de toelating om in de schaduw op een van de terrassen akoestisch te gaan spelen. Een zalig moment voor de kinderen, maar zeker voor hun ouders !!!

Bezetting :
Anton Kerkhof – klarinet
Antoine Lissoir – saxofoon
Timothé Lemaire – trombone
Leonie Evans – wasbord
Guillaume Gillain – gitaar
Felix Heymans – bas
Kai Carter – banjo

Eerst opnieuw de stoelen ontsmetten …

en dan pas mag het publiek voor sessie 2 het Groentheater betreden
en worden de mensen door Vriendelijke Brosella Volunteers naar hun zitplaats begeleid – in bubbels, of alleen.

BROSELLA XXS x Hello Summer 2020

3’AIN

Piet Maris moet al lang niet meer voorgesteld worden.
Vooral bekend met Jaune Toujours, maar ook met Mec Yek en de
Nouvelle Harmonie Bruxelloise d’Accordéons en bij de kinderen beroemd als Ik en den Theo / Moi et le Théo bracht hij ons nu het repertoire uit de debuut EP van 3’Ain.
Deze groep is een splinternieuw trio, waarin Yamen Martini (trompet), Otto Kint (contrabas) en Piet Maris (accordeon) hun krachten bundelen: ze spelen hedendaagse jazz met oosterse invloeden.

Yamen kwam in 2015 van Syrië naar België, waar hij Piet ontmoette. In 2016 werkten ze een samen aan muziek bij een theatervoorstelling.
Piet nodigde later Yamen uit om als gastmuzikant mee te spelen bij Jaune Toujours, zoals te horen is op hun laatste album “Europeana”. In de zomer van 2019 werd Otto gevraagd om mee in hun muzikale avontuur te stappen: het nieuwe trio 3’Ain was een feit.

De naam van de band is gebaseerd op “ع”, de achttiende letter in het Arabische alphabet. Naar het schijnt is dit voor westerlingen één van de moeilijkst uit te spreken klinkers. Omdat die in Arabische chat- en sms-conversaties dikwijls wordt weergegeven als “3” en geschreven wordt als “ain”, leek 3’Ain wel een gepaste naam voor een trio dat muziek brengt met invloeden uit hedendaagse jazz en Midden-Oosterse muziekgenres.

Naima Joris

Haar optreden werd aangekodigd als “Een reis door de intiemste krochten van haar hart”. En zo ken ik Naima al wel een aantal jaar.
Ik herinner me dat ze eerder al eens werd uitgenodigd om op BROSELLA een “carte blanche” te brengen. De BPC (Brosella Programme Commission) was toen echter een beetje laat afgekomen met het voorstel en Naima kon het niet meer in haar agenda passen.
Ik hoop dat de BPC daar later nog wel eens aan denkt en haar – deze keer lang genoeg vooraf, zoals dat (in mijn tijd /;-) paste bij een”carte blanche” – nog eens voluit “haar ding” zullen laten doen !!!

Naima Joris begon als straatmuzikante en zong korte tijd later naast verschillende samenwerkingen met haar vader, Chris Joris, ook backing vocals bij Isbells en bij Raymond van het Groenewoud. Ze zong haar eerste eigen nummers pas op haar 27ste, maar heeft ondertussen toch al een aardig parcours afgelegd. Nu is het dus tijd om haar eigen verhaal te vertellen. Een verhaal dat barst van de persoonlijke ervaringen: ingetogen, verstilde muziek die de mijmeringen van haar ziel reflecteren. Een reis door de intiemste krochten van haar hart.

Naima zingt “saudade“, in een mix van gevoelens van verlies, liefde en melancholie. Haar repertoire bevat zowel covers als eigen songs, maar steeds wil ze comfort en rust brengen, onthaasting in een verwarrende en onrustige wereld. Als multi-instrumentaliste is ze van vele markten thuis, maar met haar warme stem palmt ze de luisteraar meteen in. 
In april 2020 publiceerde ze een zeer ontwapenende home video op Youtube, waarin ze met een looper Cesária Evora coverde in een innemende versie van “Sodade“.

https://www.youtube.com/watch?v=xpLaH4TnCNY

Normaal gezien zou ze in trio zijn opgetreden: met Niels Van Heertum, op eufonium en trompet en Lara Rosseel op contrabas. Net als Naima, is Lara ook zo’n Belgisch talent dat alleen maar smacht naar optredens. Lara werkte ondermeer al samen met Zap Mama, Chris Joris, Pierre Vaiana, Pierre Van Dormael, …

Maar uiteindelijk moest ze de klus helemaal alleen klaren: daartoe had ze naast verscheidene snaarinstrumenten en klarinet ook een loop meegebracht, waar ze blijkbaar nog niet echt veel ervaring mee heeft. Vanop de eerste corona-toegelaten rij, op meters afstand van het podium, kon je voelen hoe ze onder spanning stond.

Haar vader, Chris Joris, die op (iets meer dan) anderhalve meter afstand naast mij zat, leek mij even nerveus, zoniet nog meer, dan zijn dochter.
Maar dat hoefde helemaal niet.

Met haar warme innemende stem sprak ze ons toe alsof ze met ieder van ons afzonderlijk in dialoog ging. Haar songs kwamen vanuit haar ziel en echoden hard en tot tranen toe recht in ons hart. Het was alsof we mee deelden in het leed bij het overlijden van haar zus en zijn dochter Saskia, die in 2018, op amper 28-jarige leeftijd, de strijd tegen kanker had verloren.

Naima … ’t was … Zo Schoon !!!

86

Aurélie Dorzée & Tom Theuns

“Een eigenzinnig muzikaal universum van dwarse schoonheid” werd ons beloofd. En ze hebben die belofte meer dan waar gemaakt. Het was een warm, verfijnd en pakkend optreden.

Aurélie Dorzée en Tom Theuns schreven samen en afzonderlijk een aantal van de mooiste pagina’s in de Belgische folkgeschiedenis: als leden van Panta Rhei, Trio Trad, Ambrozijn, … En dus – uiteraard – ook op BROSELLA !

In 1995 stond Aurélie Dorzée al eens met Pantha Rhei op Brosella en dan nog met Wannes Van de Velde als special guest:
Steve Houben: flute, saxophone; Luc Pilartz: violin, bagpipes;
Aurélie Dorzée: violin; Kathy Adam: cello; Didier Laloy: accordion;
Fabien Degryse: guitar, bouzouki; Jo Vanhoutte: double bass;
Michel Seba: percussion; Stephan Pougin: percussions;
+ special guest: Wannes Van de Velde

In 2000 stond Aurélie er met de Luc Pilartz Band :
Luc Pilartz: violin; Aurélie Dorzée: violin; Didier Laloy: accordion;
Boris Gaquere: guitar; Vincent Noiret: double bass

In 2002 stond Aurélie ook met Musique à Neuf op Brosella
Pirly Zurstrassen: piano; Luc Pilartz: violin; Aurélie Dorzée: violn;
Nicolas Hauzeur: violin; Emmanuel Comté: accordion;
Kurt Budé: clarinets; Christian Laisne: tuba; Fred Malempré: percussion
In datzelfde jaar stond ook Tom Theuns op Brosella, maar dan met
Vera Coomans en Catherine Delasalle :
Vera Coomans: vocals; Catherine Delasalle: vocals;
Tom Theuns: guitar; Hendrik Braeckman: guitar

In 2005 bracht Didier Laloy een schare vrienden mee om op Brosella een hoogstaand festijn aan het publiek voor te schotelen onder de noemer Didier Laloy invites :
Didier Laloy: diatonic accordion; Kathy Adam: cello;
Pascale Chardome: acoustic guitar; Wim Claeys: diatonic accordion;
Véronica Codesal: vocals; Aurélie Dorzée: violin, viola;
Philippe Laloy: flute, sax; Bruno Le Tron: diatonic accordion;
Fred Malempré: drums, percussion; Marka: vocals, guitar;
Magali Mendez: vocals, pandereta; Vincent Noiret: double & electric bass;
Marisol Palomo: vocals, pandereta; Nuria: vocals, pandereta;
Luc Pilartz: violin, bagpipe; Stephan Pougin: drums, percussion;
Jean-Christophe Renault: piano; Perry Rose: vocals, guitar, piano;
Fritz Sundermann: electric and acoustic guitar;
Arne Van Dongen: double bass; Gabriel Yacoub: vocals, acoustic guitar

Ook als duo (al of niet onder de noemer Aurelia) hebben ze al een indrukwekkende loopbaan achter zich.
Met verschillende instrumenten (viool, viola d’amore, manouche gitaar, mandoline, mandocello, …) en betoverende stemmen creëerden ze een intens poëtisch landschap vol humor en fantasie: moderne folk over vele grenzen heen.
Tom Theuns – gitaar
Aurélie Dorzée – viool / zang

Super Rumba

“Overheerlijke Congolese rumba” werd ons beloofd. Een ècht dansfestijn hebben we gekregen. Toch spijtig dat dit maar gegund was voor 200 mensen: het maximaal toegelaten “a-social of physical distancing“.
Super Rumba is een Brusselse groep uit Matonge “en omstreken”. Ze hebben al deelgenomen aan ambitieuze projecten zoals
het eerbetoon aan Papa Wemba en Rumba Lumumba in Bozar,
de 60ste verjaardag van de Onafhankelijkheid van Congo op de RTBF
en recent voor de officiële ceremonie van 60 jaar Onafhankelijkheid van Congo in het bijzijn van Belgische Eerste Minister Sophie Wilmes.

Er waren ook enkele fans uit Matonge naar BROSELLA XXS gekomen en die kon je niet aan hun stoelen vastbinden: ze waren gekopmen om te feesten en dansten dan ook voor het podium met mondmaskers aan.

Super Rumba Bezetting :
Zang: Malage, Chabrown, Hewabora, Decharmento.
gitaar: Diapason, Petit Poisson, Kilosho.
Ritme-gitaar: Patiënt Kusangila 
Basgitaar: Opa Muntu, Jacquou.
Drums: Junior Iloko

Ik stelde me voor wat dit zou gegeven hebben als laatste groep op bij voorbeeld de zaterdagavond op een “normale” BROSELLA Folk & Jazz uitgave en volgde dan ook tegelijk blij, trots en tevreden, maar ook wat triest, de vriendelijke Brosella Volunteer die ons naar de EXIT begeleidde.

Schoon, “Vrienden Van Brosella” & “Amis De Brosella” wat jullie daar presteren !!! Your “Honorary Keyholder” is very proud !!!

77

Brosella XXS x Hello Summer

Door de Coronacrisis hebben ze de 44e editie van het BROSELLA Folk & Jazz Festival in juli jammer genoeg moeten annuleren. Omdat “onze veiligheid hun eerste prioriteit was”. Maar de organisatoren hebben nu alsnog enthousiast het publiek uitgenodigd voor een alternatief festival in het kader van Hello Summer van en met de Ville de Bruxelles.

Van donderdag 6 tot en met zondag 9 augustus gaat Brosella XXS door in het Groentheater aan de voet van het Atomium.

Brosella XXS is GRATIS, maar enkel toegankelijk mits reservering via https://brosella2020.tickoweb.be. Misschien kan je nog een plaats bemachtigen voor vanavond, of morgen, of overmorgen …

XXS

In normale omstandigheden brengt Brosella één weekend boordevol muziek met tijdens de eerste dag folk en de tweede jazz. Voor deze bijzondere XXS-editie vinden de concerten plaats over vier dagen in plaats van twee.

Ze gaan enkel door in het Groentheater, dat omwille van de sanitaire maatregelen maximaal plaats biedt aan 200 personen per sessie. Uiteraard blijven alle andere geldende regels van toepassing op het festivalterrein: afstand bewaren, beschikbaarheid van sanitaire gel, het dragen van maskers, ontsmetten van materiaal, enz.

donderdag 6 augustus 2020

Groentheater

Ik was zo blij dat de nieuwe BROSELLA ploeg dit initiatief had genomen, dat ik er niets van wou missen en had me dus ingeschreven voor de 4 dagen. Donderdag 6 augustus was ik dus ook als een van de eersten in het Groentheater te Laken om mee te genieten van de eerste twee live concerten van deze eerste uitgave van het BROSELLA XXS festival.

Vardan Hovanissian en Emre Gültekin

Vardan Hovanissian & Emre Gültekin staan symbool voor de verzoening tussen volkeren doorheen de weemoedige maar hoopvolle klanken van de Armeense duduk en de saz, het emblematische instrument van Turkije.
Sinds hij door Khatchik Khatchatryan ingewijd werd in de wonderbaarlijke klank van de duduk, ontwikkelde Vardan Hovanissian zich tot één van de meesters van dit dubbelrietinstrument dat als geen ander de klank en de ziel van Armenië uitademt.
Tien jaar geleden vond Vardan, hier in Brussel, een zielsgenoot in de Turkse saz-speler Emre Gültekin.
Het duo verkent niet alleen de verwantschap tussen Armenië en Turkije, maar ook die van de muzikale rijkdom die in deze woelige regio op de rand van Europa en Azië te vinden is met Georgië, Iran en de Koerden.
Vanuit hun grensoverstijgende vriendschap bouwen ze bruggen tussen verschillende tradities en instrumenten, speelstijlen en talen. Ze brengen zowel traditionele liederen als nieuwe composities die hedendaagse thema’s zoals het lot van vluchtelingen niet uit de weg gaan. 
Voor deze speciale gelegenheid kwam het duo niet alleen als kwartet optreden, ze brachten ook de Indische zangeres Malabika Brahma mee. Haar prachtige en krachtige stem paste helemaal bij de zon die het Groentheater warmer maakte dan ooit tevoren.

Bezetting :
Vardan Hovanissian (duduk) (Armenië – BE)
Emre Gültekin (saz, baglama, zang) (Turkije – BE)
Marat Jeremian (dhol) (Armenië – NL)
Eren Uren
Special Guest: Malabika Brahma (zang) (India – BE)

Toch had ik gemengde gevoelens bij deze prachtige muziek : zoveel schoonheid voor zo weinig volk !!!
Zelfs met 1.000 stoelen zou men in het Groentheater nog concerten kunnen organiseren met voldoende “physical distancing” …
maar 200 !!! in een openluchttheater waar er gemakkelijk 5.000 stoelen (mèt tafels) zouden kunnen staan … dat is toch zo triest.

Brussels Balkan Orchestra XS

Stomende Balkanfolklore !
Ter gelegenheid van deze speciale editie van Brosella XXS presenteerde het orkest een meer compacte versie van Brussels Balkan Orchestra en het dompelde de eerste dag van het festival onder in het hart van de Balkanfolklore. Warme muziek op een hete zomerdag in een Groentheater, blakend onder een veel te warme zomerzon.
De laatste jaren is de Balkanmuziek in Brussel steeds bekender geworden maar daar heeft het Brussels Balkan Orchestra niet op gewacht. In de loop van de jaren is deze groep, samengesteld uit professionele zowel als amateurmuzikanten met de meest uiteenlopende achtergronden, een echte interculturele ambassadeur geworden.
Onder leiding van violist Nicolas Hauzeur (die, by the way, net op deze dag, 6 augustus 2020, nog eens papa werd) reist deze folkgroep van jazz over klassiek tot Moldavische, Transsylvaanse, Bulgaarse of epische muziek.
Voor deze eerste folkdag van de XXS editie van Brosella stelde het orkest zich in een kleinere formatie voor.
Hun warme en feestelijke muziek maakte het uiterst moeilijk om op je stoel te blijven zitten: zelfs kinderen zetten zich aan het dansen. 
Het werd een schitterend, aanstekelijk optreden !!!
Bezetting :
Javier Breton (bas), 
Milen Donchev (tambura), 
Victor Abel (keyboard), 
Noémie Picavet (accordeon), 
Manu Haessig (klarinet & sax), 
Anaïs Lambert (viool, zang)
Nicolas Hauzeur (viool, zang)

foto’s © Lieve BOUSSAUW

Het publiek van de namiddag sessie werd dan door enkele Brosella Volunteers vriendelijk verzocht om het Groentheater te verlaten langs de duidelijk aangeduide EXIT. Want de stoelen moesten allemaal ontsmet worden vooraleer BROSELLA XXS op deze eerste Folkdag opnieuw maximum 200 mensen mocht ontvangen voor de tweede sessie.

Als (stichter en) Honorary Keyholder van Brosella was ik de “geprivilegieerde” uit het publiek, die achter de coulissen (of “Backstage”), alle coronaregels in acht nemend – met mondmasker aan – de muzikanten toch nog mocht gaan begroeten en vooral bedanken voor al het moois dat ze ons hebben “geschonken”.

Blij en gelukkig, maar tegelijk toch ook wat triest, ging ik dan vroeg naar huis: dit was mijn allereerste BROSELLA zonder met Vrienden aan de toog te blijven nagenieten van de prachtige concerten … en ik heb ze sinds 1977 allemaal meegemaakt (de 40 eerste zelfs mee-gemaakt /;-)

31

Brosella Folk werd via de BRT door de E.B.U. = European Broadcasting Union – gekozen tot gastfestival voor de tweede uitgave van het EBU Folk Festival. Een week later op zondag vindt de eerste Brosella Jazz plaats.

In 1981 werd het festival uitverkoren door de European Broadcasting Union als stek voor het jaarlijks EBU Folkfestival: groepen uit Europese landen werden door de toenmalige BRT opgenomen voor verschillende radiostations.

Het programma van het Brosella EBU Folk Festival

vrijdag 10 juli 1981

FIEDEL MICHEL (Germany: radio NDR)
Thomas Kagermann: multi-instrumentalist (a.o. German bagpipe); Michael Kranke: guitar, bouzouki, …; Moni Maria Domin: guitar, hackbrett; Martin Hannemann: harmonium, guitar, …
E SAQUANT BEYAUS (Belgium)
Christian Bail: guitar, mandolin, vocals; Francis Van Coppenolle: accordion, violin; Jean-Marie Van Coppenolle: accordion, bagpipe, vocals.
ARISTIDE PADYGROS (Suisse: radio SSR)
Pierre-André Zahnd “Pipi”: flutes, harmonica, bodhran, percussion, vocals; Alain Monney: guitar, concertina, vocals; Daniel Benaroya: banjo, mandolin, bouracline, bouzouline, spoons, vocals; Yves Mercerat: banjo, spinet, vocals, Gerard Mermet: violin, psalterion, vocals.

+ zaterdag 11 

FOLK OCH RACKARE (Sweden: radio SR)
die ik zelf in 1980 ook al op Brosella had geprogrammeerd
Carin Kjellman: ; Ulf Gruvenberg: ; Jorn Jensen: ; Trond Villa: ; Björn Stabi: violin.
LIEDERJAN (Germany: radio WDR)
Anselm Noffke: ; Jörg Ermisch: cello, trompet, alt saxophone; Reiner Prüss: concertina.
EMILIO CAO (Spain: radio RNE)
Emilio Cao: Celtic harp, hurdy gurdy, citer, guitar, double bass, lute.
DE SNAAR (Belgium)
Jan De Smet: accordion, vocals; Kris De Smet: oboe, flute, vocals; 
Stef Koekoekx: violin, guitar, vocals.
SLINKOMBAS (Norway: radio NRK)
Hallvard T. Björgum: hardanger violin; Gunnar Stubseid: hardanger violin; Tellef Kvifte: sea flute; Kirsten Bräten Berg: vocals.
MUSICA NOVA (Italy: RAI)
Eugenio Bennato: leader, guitar, voice: Maria Luce Bianchi: voice; Gianni Perilli: wind instruments; Riccardo Romei: bass; Alfo Antico: tambourin; Giuseppe Cenciello: violin; Marcello Vento: drums, percussion; Angelo Di Domenico: guitar.

zondag 12 juli

LE CIRQUE DU TROTTOIR (Belgium)
Juan Saavedra: dance; Michèle Meugens: dance; Vincent Wauters: juggling; Stanislas: poet, actor, conjuror; Jean-Louis Danvoye: mime, pantomime.
ANTTI, MAARIT & TYTTI-LEENA (Finland: YLR)
Antti Hosioja: diatonal accordion; Maarit Kyllönen: violin; Tytti-Leena Laasanen: kantele.
RUM & WANNES (Belgium: radio BRT)
Dirk Van Esbroeck: guitar, oboe, tinwhistle, vocals; Juan Masondo: guitar, requinto, bouzouki, bass; Frakke Arn: bass, trombone, bass tuba; Jean-Pierre Van Hees: flute, bagpipes; Wannes Van de Velde: guitar, vocals.
BONNIE DOBSON & DAVE MOSES (England: radio BBC)
Bonnie Dobson: vocals; Dave Moses: guitar. eigenaardig genoeg – toch zeker voor de BBC – de minst “interessante” groep
MAURICE LE GAULOIS (Belgium)
Maurice Séré: accordion, vocals.
SAND PAA GULVET (Denmark: radio DR)
Henning Nörgaard: accordion; Ole Torben Jensen: violin; Nils Thorlund: banjo, guitar, piano; Ole Mouritzen: mandolin, violin, spoons.

Met de BRT (Radio1 + Radio2 + BRT-Internationaal) samen-werken is/was (toen ook al) geen sinecuur !!!
De verschillende zenders bepalen/bepaalden àlles !!!
Hebben ook niet altijd dezelfde “wensen” …
Brosella mocht uitvoeren …

In 1980 was ik wel ook met de BRT en Het Brabants Volksorkest naar Skagen geweest, in Denemarken, om er van dichtbij te gaan zien hoe zij daar het allereerste E.B.U. Folkfestival organiseerdenen zodat ik kon “leren hoe ik het dan in 1981” moest doen.

Normaal gezien werken/sponsoren de verschillende BRT-netten nooit samen aan/in 1 evenement.
Maar deze keer, dus uitzonderlijk, wel :
dit was toen redelijk uniek en nu al zeker niet mogelijk !
want de VRT weet beter dan jij (of dan wie ook)
welke zender bij wie past … /;-) …
Dat heb ik nog 1 x kunnen “omzeilen”
(Radio1 + Radio2, in 1991, als ik me niet vergis)
(volgens een gewezen nethoofd van Radio 1 was dat “ongehoord”,
ja zelfs “deontologisch onverantwoord”).

Voor het Brosella-E.B.U.-Folkfestival moesten wij instaan voor het vervoer van artiesten en medewerkers : van luchthaven of station naar hotel; van daar naar festival en (eventueel) terug naar hotel en terug naar station of luchthaven …

De BRT was altijd zeer ongerust of de artiest(en) wel op tijd zouden aankomen voor de soundcheck die in een strak schema* waren voorzien.Voorbeeld: Emilio Cao was een beetje “te laat” …
man, toen heb ik ervaren hoe goed ze kunnen zagen op de BRT (dat was veel erger dan het zagende-lieve-kleuters-van-mij-stemmetje van Ruth Joos)
Nadat het optreden van Emilio Cao “ingeblikt” was kon het de BRT al geen barst schelenof hij terug in Zaventem zou geraken … dat was hun probleem niet !

Syndicale pauzes* moesten absoluut voorzien worden …
want het personeel mocht niet zolang aan één stuk doorwerken !
(De meeste vrijwilligers van Brosella waren van 09:00 tot 23:00 aan de slag)
Het publiek …???… dat was hun probleem niet !
Vandaar dat ik op sluikse wijze Belgische groepen (1 Vlaamse, 1 Waalse, 2 Brusselse) programmeerde op de momenten dat het BRT personeel (dringend) aan een (verplichte) (koffie—) pauze toe was …
Maar ik heb wel gezien dat ze die optredens – eveneens op sluikse wijze – toch opgenomen hebben
(al heb ik daar nooit een kopie van mogen ontvangen :
van geen enkele opname trouwens !!!)

Bij de soundcheck van de groep Musica Nova, voorgesteld door de RAI (“Italianen, laffe kaffers bij de vleet” en “zeg dat Raymond het gezegd heeft”) was er een hevige ruzie op het podium tussen de muzikanten en onze geluidstechnieker … Ik hoorde ze brullen tot bovenaan waar vroeger de Brasserie Brosella vroeger stond …
Die van de BRT en van de RAI stonden vlak voor het podium en keken ernaar …
Ik stormde al die trappen af om de vechthanen te gaan scheiden …
Geen enkele van al die producers maakte aangestalten om tussenbeiden te komen !!! want … dat was hun probleem niet !

Maar goed …
Brosella kreeg later wel felicitaties van de E.B.U. en van de BRT voor de prachtige samenwerking.
Zo werden, behalve Wannes en Rum (een project dat hen door de BRT speciaal besteld werd om het aan het E.B.U.-Folkfestival voor te stellen) ook die groepen die ik er op sluikse manier had tussen gefoefeld (om de syndicaten plezier te doen /;-), De Snaar, Maurice Le Gaulois en E Saquant Beyaus (weliswaar sporadisch, maar toch) gehoord op de BRT … maar ook op andere Europese zenders !!! Le Cirque Du Trottoir werd, volgend op hun opgemerkte show tijdens het Brosella-E.B.U.-Folkfestival, ook in het buitenland uitgenodigd: ze oogstten daarna ook veel succes bij een eerste tournee in Zweden.

Door het feit dat alle deelnemende zenders (BRT, BBC, RAI, NDR, SSR, SR, WDR, NR, RNE, NRK, DR, YLR) de gages van de groepen betaalde, spaarde Brosella heel wat op het budget dat voor het folkfestival was voorzien.
Zo kwam het dat Brosella een jazzdag organiseerde op de zondag na het Brosella-E.B.U.-Folkfestival.

De achterliggende gedachte was om op lange termijn het Groentheater, gedurende verschillende weekends in de zomer, te vullen met diverse genre festivals. Er werd al “gedroomd” van een Brosella Blues Festival, Brosella Boogie Woogie Festival, Brosella Chanson Festival, Brosella Classical Festival, …
Maar Willem Elsschot schreef het al inzijn gedicht “Het Huwelijk”: “tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren” .

De eerste Brosella Jazz dag

zondag 19 juli 1981 : 

WILLY DONNI SEXTET
Willy Donni: guitar; René Jonckheere: Fender piano; François Maes: saxophone, flute; Roger Asselberghs: clarinet; Cel Decauwer: drums; André Appeldoorn: bass guitar.
MICHEL ROQUES – CLAUDE GUILHOT
Michel Roques: flute, tenor saxophone; Claude Guilhot: vibraphone; Roger Vanhaverbeke: double bass; Freddy Rotier: drums.
STEVE HOUBEN QUARTET
Steve Houben: alt saxophone, flute; Jean-Louis Rassinfosse: double bass; Michel Herr: piano; Félix Simtaine: drums.
BASSORAH
Chris Borry: percussion; Thierry Gutman: drums; Francis Dela Blancherie: bass; Tony Kleinkramer: keyboards; Jean-Louis Dela Blancherie: guitar;
+ (for the first time @ Brosella, “the one and only”) Jan Hautekiet: keyboards.
CHICO FREEMAN QUARTET
Chico Freeman: tenor sax & trumpet; Dennis Moorman: piano; Roger Davis: double bass; Bill Hart: drums.

Spijtig genoeg, vanwege een (eerste) “inkrimping” van het budget, stond Brosella in 1982 voor de keuze om óf een van de twee genres te laten vallen, óf om de twee genres te behouden binnen één festival.
Brosella opteerde voor het laatste. Gezien de termen folk en jazz een zeer ruime lading dekken en de twee genres onderling ettelijke raakvlakken hebben, zag Brosella dit als de rijkst mogelijke formule binnen haar financiële begrenzing.

Brosella Jazz & Folk
&
Brosella Folk & Jazz

Die twee genres samen brengen in één festival was een gewaagde keuze, vooral gezien het programma voor een groot deel bestond/bestaat uit onbekende of minder bekende namen.
Maar de vanaf toen steeds groeiende opkomst (de laatste jaren was dat tussen 25.000 en 30.000 personen), getuigt dat het publiek zich goed kon/kan vinden in deze formule: één dag folk en één dag jazz, met crossovers tussen de genres.

23