ergens in de jaren’60-’70 geschreven
de wereld een dansfeest
een hond in de duistere straat
blaffend om een beetje been
bedelend
een “rolling stone”
wendt zijn aandacht af
het spel begin
en heeft geen einde
de rollende steen
de wereld
rolt verder
tot hij niet meer kan
de hond
holt verder
er achteraan
zijn zwetende tong tot tegen
de wereld
een dansfeest
dansen
zolang de steen rolt
zolang de hond holt
achter de dirigent aan
de hond in de duistere straat
de steen is weg
alles vergaat
het spel zonder einde
is voor altijd gedaan
de dirigent
moet de maat slaan
de blaffende hond
uit de duistere straat
bedelt om een beetje been
