woensdag 17 – donderdag 18 juni 2020

Het is niet nieuw, maar ’t is toch weer van dat …

Mei ’68

… werd gerecupereerd door de rechtse partijen …
om het daarna zo vlug mogelijk in de vergeethoek te stoppen
en het daarna belachelijk te maken …
En daarna … was het weer stil.
Er blijft weinig van over.
Maar wat nu opnieuw in verschillende manifestaties aan bod komt heb ik toen al gehoord !!!

Godverdomme weg die bomme !

Op zondag 23 oktober 1983 betoogden 400.000 mensen tegen de plaatsing van Amerikaanse en Russische kernraketten in West- en Centraal-Europa. Eigenlijk ging het om drie grote betogingen die richting Noordstation in Brussel trokken: de grootste manifestatie die ons land ooit gekend heeft.
Hoe dan ook: de antirakettenbetoging van 23 oktober 1983 was toen ook al een massale uiting van geëngageerd volksprotest tegen een politieke beslissing. De laatste grote vredesbetoging, in 1985, telde “slechts” zo’n 200.000 deelnemers.
En de regering bleef beweren dat er geen Amerikaanse kernraketten op Belgisch territorium waren … maar het is allang een publiek geheim dat in Kleine Brogel tien à twintig nucleaire B61-bommen liggen.
In 2015 pompten de Amerikanen meer dan een miljoen dollar in een nieuw onderhoudsgebouw voor kernwapens en een nieuwe commandopost voor de Amerikaanse eenheid die de ondergrondse bunkers bewaakt.
En daarna … was het weer stil.

Loubna Benaïssa

… verdween op 5 augustus 1992 op 9-jarige leeftijd. De doorbraak kwam er nadat het parket van Neufchâteau zich na de arrestatie van Marc Dutroux in de zomer van 1996 op de zaak ging toeleggen. De speurders spitsten zich daarbij toe op de weg die de kleine Loubna op die 5de augustus afgelegd zou hebben.
Het onderzoek rond de zaak-Dutroux was in handen van onderzoeksrechter Jean-Michel Connerotte. Toen de man op 14 oktober 1996 vanwege het zogenaamde “spaghetti-arrest” van het onderzoek werd weggehaald veroorzaakte dit grote woede bij de bevolking. Loubna’s oudere zus Nabela riep toen op de trappen van het Brusselse Justitiepaleis de menigte met een megafoon tot kalmte op.
Zo werd Nabela Benaïssa nationaal bekend als woordvoerder van de familie. Tijdens “de Witte Mars” stapte Nabela mee. Er was een incident toen bleek dat op een bord met de namen van alle vermiste kinderen Loubna’s naam niet vermeld was. Haar naam werd ter plekke bijgeschreven.
Op het einde van de Witte Mars werden de getroffen ouders door premier Jean-Luc Dehaene  ontvangen.
En daarna … was het weer stil.

Het zijn maar een paar voorbeelden …
Ik weet zeker dat ik er nog tientallen zou kunnen vinden …
maar daar heb ik geen zin meer voor …
Ze hebben ons murw geslagen met al hun beloftes en al hun spelletjes onder mekaar …

Corona

Iedereen bleef braaf “in zijn kot” en lag te slapen terwijl en terwijl virologen, epidemiologen en andere wetenschappers alles deden om “de gezondheid van het land” te redden, met 9 Ministers om toe te kijken of wat ze deden wel in hun kraam paste, was er niemand meer bezig met wat er normaal na verkiezingen moet gebeuren, namelijkk een regering samenstellen.
Tot … de voorzitters van PS & SP.A een initiatief namen en met alle partijen aan tafel gingen zitten om “de urgentie” duidelijk te maken.
Dat was niet naar de zin van MR, Open-VLD, CD&V en N-VA, die plots “in actie” schoten om het werk van de twee socialisten te “recupereren”.
En daarna … was het weer stil.

There are currently no comments.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.