Weer een Wijze Man die ons heeft verlaten …
Goede kameraad Bernard, sta me toe, om op deze trieste dag nadrukkelijke ana jou te denken, dat ik een van je mooie “Tekenende anekdotes” overneem :
Bernard Desmet – Masereelfonds
Openbare bank, privé bank
Tekenende anekdote:
Ergens in de jaren zestig. Ik met in mijn knuistje vijf frank geklemd. Af te geven aan de meester die dan een geel boekje bovenhaalde, met een mooie bijenkorf op de kaft en binnenin allemaal vette stempels, rood en zwart en de meester die dan nog een stempel bijzette. Schoolsparen! Een indrukwekkend tafereel om ons kleine gastjes de deugd van het sparen te leren. Onder auspiciën van de Algemene Spaar en Lijfrentekas. Ongetwijfeld verlieslatend voor de bank, maar wel doeltreffend.
Eind vorige eeuw. Samen met mijn kleine naar de bank. Fortis, opvolger van de ASLK, en geprivatiseerd. Het kind had haar spaarpotje leeggemaakt en klemde een zak vol rinkelende euromuntjes, met hier en daar een briefje tussen in haar handje. Papa zou een spaarrekening voor haar openen om ook zijn kind de deugd van het sparen te leren. De bediende vroeg de gegevens, aanvaardde de zak en zei meteen dat het tellen van dat geld wel wat zou kosten. Hij noemde een bedrag, een hele som in de ogen van de kleine die net haar zuurverdiende centjes had bij elkaar geharkt. Niks mysterie, niks indrukwekkend, kille zakelijkheid. Er mag in de bank geen vinger bewogen worden of er moet winst gemaakt worden. Zeker op de rug van de kleine spaarders die in de ogen van het op efficiëntie gericht management toch meer last dan lust zijn.
Of hoe zelfs in kleine details een bank een gemeenschapsvormende en dienende taak kan hebben.
Bernard Desmet – 22-10-2010
Ik vond dit altijd al een hele mooie anekdote.
Toen ikzelf, ondertussen toch ook al jaren geleden, met mijn bankkaart en een schaar in de hand naar het dichtst bijzijnde BNP Paribas Fortis kantoor ging om voor de verraste bediende mijn bankkaart door te knippen kende ik jouw “Tekenende anekdote” nog niet. Maar ik kende jou al wel, met je integere en warme karakter! “Schrap mij maar”, zei ik tegen de verraste bankbediende, nadat ik geduldig week na week, mijn zuurverdiende centen naar een andere bank had overgeheveld. Ik zei verder ook nog: “Mijn mama heeft mij, samen met de ASLK, leren sparen. Jullie willen mij leren ‘spelen’ met geld en dat mag niet van mijn mama!”
“Ja, maar meneer, een rekening afsluiten, daar zijn kosten aan verbonden” zei de bankbediende. “Neem ze maar van mijn rekening af. Jullie nemen toch al jaren maandelijks geld van mijn rekening zonder dat er daar een bijzondere aanleiding toe is”. Ik had er ondertussen wel voor gezorgd dat er nog 0,00 op die Fortis rekening stond.
Bernard, jong, je had die haar gezicht moeten zien!
Je zou er zeker deugd van gehad hebben …
Rust in vrede, Kameraad.
Ik hoop dat De Vrienden Van Brosella nog heel mooie muziek naar jou kunnen doorsturen.
Ciao !!!
Dikke Beize van
RIEke van MIEke
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
15