poetRIE
0 Comments

1968 0105 – – – a joyful song

a joyful song

1968 0105

whenever the birds are flying
whenever the song they sing
is made of dust
when people
wait for the day to come
and mourning is their only cloth
they laugh with madness and fear
they sing for the deaths of the day

                     – joyful song –

and tomorrow
or
whenever they’ll be dying
the same singing
will go on

0
poetRIE
0 Comments

1967 1208 – – – the old women … and when they kiss …

the old women …
and when they kiss …

1967 1208

the old women in the widowers’ streets
back to town they go
on the floor the thundering growth of flowers
and when they kiss …

turn the keys in the thin silvering doors of the day
while creeping cats are waiting
waiting with their tummy on the flower-thundering floor
creeping slowly lowly back to the dark walles of the night

but when they kiss …
there is night nor day
everything falls for the tick-tack of time
the have birds by the hand and they whisper
why ?   i don’t know !

turn the words understanding
they will make a world so new
so never-ending   so senseful
that they will die the unknown death of a dream

but when they kiss …

2
poetRIE
0 Comments

1967 1129 – je eigen vonnis

je eigen vonnis

1967 1129

1
enkele getuigen
een eenzame poolster
twee verliefde uitleg krassend
enkele ratten gluiperig vlug sluipend
voorbijrazende auto’s
als vetgemeste stieren
briesend in de koude westenwind
een politiewagen
kijkt
langzaam

2
je duwt iets voor je aan
sleurt   zwoegt   zweet
(het weegt zwaar
als was het he eigen leven)
terwijl hij kijkt
voor een tweede maal
langzaam grijnzend
met vier agenten

3
wij zijn agenten
wet is wet
hulp moet je elders halen

4
nog enkele getuigen
de schaduw van een kerk
twee lantaarns langs de lange weg
enkele trieste bomen – naakt

5
kijk
auto’s   lantaarnen   schaduwen
groeien
de uilen zwijgen
de ratten kruipen in de riolen

6
de stad wordt wakker
zwelgt je in

7
met de derde slok
ben je zoals alle anderen

 

veroordeeld

1
BROSELLA
0 Comments

Los laten of Loslaten ? EN Andere Voornemens !!!

Na 40 jaar werd het tijd om Brosella los te laten en in de handen en de harten te leggen van de jongere Brosella generatie die stond/staat te springen om zich volledig in te zetten voor de organisatie. Met beter gebruik van de nieuwe communicatiemiddelen die vandaag voorhanden zijn. Met een frisse blik op culturele activiteiten die diep verbonden zijn met de samen-leving.

Ik word 70 in januari 2017 en zal op 1 februari 2017 al 10 jaar met pensioen zijn van de Jeugddienst van de Ville de Bruxelles.
Eind februari 2017 wordt mijn ontslag als Afgevaardigd Bestuurder / Administrateur délégué / General Manager officieel bevestigd op de Statutaire Algemene Vergaderingen van de VZW “De vrienden Van Brosella” & de ASBL “Les Amis De Brosella”. Ik hoop dan, als gewoon lid van de Algemene Vergadering en gewoon vrijwilliger, nog heel lang een persoonlijke bijdrage te kunnen leveren aan Brosella Folk & Jazz (aan de toog?), aan de Djangofolllies, aan Kristal Klaar, aan BROSELLA (“tout court”).

Ik wil me dan trachten te concentreren op “het schrijven” van poëzie, korte stukjes, fantasieën en herinneringen. Ik hoop eindelijk werk te kunnen maken van mijn “Mémoires d’un Fonctionnaire Flamand à la Ville de Bruxelles” die al zo lang voor de pipeline liggen : het moeten grappige en herkenbare verhalen worden. Ambtenaren, die vol liefde voor “het ambt”, hun dienstbaarheid, hun inzet rondom hen meer en meer beschimpt zien, moeten er deugd aan hebben.
Die “functionarissen”, die – net als vele andere maatschappelijke zaken – tegenwoordig kapot worden gemaakt door de eigen-waarheid pachters die zich vandaag “politiekers” durven te noemen. Pas op er zijn – gelukkig maar – heel wat uitzonderingen !!! Dat zijn die enkelen die ervoor zorgen dat “democratie”, “vrijheid van pers” en andere “oude waarden” nog stand houden. Al hebben ze het over heel de wereld op dit ogenblik nog zo moeilijk. Zij verdienen meer steun !

Ook wil ik er vanaf mijn 70ste zeker voor zorgen dat ik mijn ervaring doorgeef aan wie ze hebben wil ! Het gedicht van Bertolt Brecht dat ik in mijn vorige blog meegaf ligt altijd in handbereik. Ze zouden beter elektronische detectoren open en bloot aan de grens tussen leven en dood installeren in de plaats van flitspalen geniepig verstopt achter hoeken en hagen, zogezegd om voor onze veiligheid te zorgen,
terwijl het enige doel – de kas te spijzen – even achterbaks verstopt zit
in de verborgen agenda’s van onze nationale multinational slaafjes met regionale trekjes. Flitspalen die ècht voor onze veiligheid zouden bedacht zijn kunnen ook rode palen en vogelkooitjes zijn, maar het zijn groene verstopt tussen de bommen, of grijze op een achtergrond van onze steeds bewolkte lucht.

Ik stop hier voor vandaag, want ik word kwaad, en dat is naar het schijnt niet goed voor mijn hart 😉.

5
Uncategorized
0 Comments

Kameraad Bernard Desmet indachtig

Weer een Wijze Man die ons heeft verlaten …

Goede kameraad Bernard, sta me toe, om op deze trieste dag nadrukkelijke ana jou te denken, dat ik een van je mooie “Tekenende anekdotes” overneem :

Bernard Desmet – Masereelfonds
Openbare bank, privé bank
Tekenende anekdote:
Ergens in de jaren zestig. Ik met in mijn knuistje vijf frank geklemd. Af te geven aan de meester die dan een geel boekje bovenhaalde, met een mooie bijenkorf op de kaft en binnenin allemaal vette stempels, rood en zwart en de meester die dan nog een stempel bijzette. Schoolsparen! Een indrukwekkend tafereel om ons kleine gastjes de deugd van het sparen te leren. Onder auspiciën van de Algemene Spaar en Lijfrentekas. Ongetwijfeld verlieslatend voor de bank, maar wel doeltreffend.
Eind vorige eeuw. Samen met mijn kleine naar de bank. Fortis, opvolger van de ASLK, en geprivatiseerd. Het kind had haar spaarpotje leeggemaakt en klemde een zak vol rinkelende euromuntjes, met hier en daar een briefje tussen in haar handje. Papa zou een spaarrekening voor haar openen om ook zijn kind de deugd van het sparen te leren. De bediende vroeg de gegevens, aanvaardde de zak en zei meteen dat het tellen van dat geld wel wat zou kosten. Hij noemde een bedrag, een hele som in de ogen van de kleine die net haar zuurverdiende centjes had bij elkaar geharkt. Niks mysterie, niks indrukwekkend, kille zakelijkheid. Er mag in de bank geen vinger bewogen worden of er moet winst gemaakt worden. Zeker op de rug van de kleine spaarders die in de ogen van het op efficiëntie gericht management toch meer last dan lust zijn.
Of hoe zelfs in kleine details een bank een gemeenschapsvormende en dienende taak kan hebben.
Bernard Desmet – 22-10-2010

Ik vond dit altijd al een hele mooie anekdote.
Toen ikzelf, ondertussen toch ook al jaren geleden, met mijn bankkaart en een schaar in de hand naar het dichtst bijzijnde BNP Paribas Fortis kantoor ging om voor de verraste bediende mijn bankkaart door te knippen kende ik jouw “Tekenende anekdote” nog niet. Maar ik kende jou al wel, met je integere en warme karakter! “Schrap mij maar”, zei ik tegen de verraste bankbediende, nadat ik geduldig week na week, mijn zuurverdiende centen naar een andere bank had overgeheveld. Ik zei verder ook nog: “Mijn mama heeft mij, samen met de ASLK, leren sparen. Jullie willen mij leren ‘spelen’ met geld en dat mag niet van mijn mama!”
“Ja, maar meneer, een rekening afsluiten, daar zijn kosten aan verbonden” zei de bankbediende. “Neem ze maar van mijn rekening af. Jullie nemen toch al jaren maandelijks geld van mijn rekening zonder dat er daar een bijzondere aanleiding toe is”. Ik had er ondertussen wel voor gezorgd dat er nog 0,00 op die Fortis rekening stond.
Bernard, jong, je had die haar gezicht moeten zien!
Je zou er zeker deugd van gehad hebben …
Rust in vrede, Kameraad.
Ik hoop dat De Vrienden Van Brosella nog heel mooie muziek naar jou kunnen doorsturen.
Ciao !!!

Dikke Beize van
RIEke van MIEke

15
poetRIE
0 Comments

1973 0601 – – – ik ben de eilander

 ik ben de eilander

1973 0522-0601

ik ben de eilander

de demonstrant

die traag de statige steden betreedt

terwijl de woelige wentelmenigte

dom door drukke straten doolt

 

ik ben de hadesjager

de gelukkige-vinger-zoeker

de onzekere verzekerde

– alles ga me goed –

 

ik ben de roekeloze lentewringer

die door de bloesem heenkijkt

naar het neerstrijken

van te vroege vlinders

 

ik ben de muur

waartegen ook ikzelve bots

tot ik traag tot het besef kom

dat ook daar weer niets te zien is

 

ook ben ik de smachtende

de uitspattende

die hevig plots

je in omhelzing vergruist

en op de puinen huilt

 

ik ben de strander

de ziedende zee omhelzend

ik ben de flierende pan-fluiter

melancholisch golvend water

 

de kranige verliezer ben ik

de nooit versagende

nooit verslagen

de rampzalige koekoek

keurig uitgedost

kots ik in andermans nest

 

tot vervelens toe

ben ik de vloeren kater

gecastreerd tot in mijn teentoppen

drieëndertigtoeren-tellend

draai ik daverend

om mijn gebroken

as

0
poetRIE
0 Comments

1973 0429 – – – ik zou je willen lezen

ik zou je willen lezen

1973 0429

ik zou je willen lezen
als het boek op mijn nachttafel

elke avond
een klein teugje liefde
voor het slapengaan

een zoete zee van zwoele dromen
zou me te wachten staan

dan
zou ik je willen schrijven
als het boek van mijn dromen

0